Γεώργιος Κοτζιάς: Ένας από τους σπουδαιότερους επιστήμονες του 20ου αιώνα
Το όνομα του Γεωργίου Κοτζιά συνδέθηκε στενά με την επιστήμη της νευροφυσιολογίας και συγκεκριμένα την θεραπεία της νόσου του Πάρκινσον και των συγγενών παθήσεων. Κρητικής καταγωγής, γεννήθηκε στα Χανιά στις 16 Ιουνίου 1918. Ήταν γιος του δημοσιογράφου και πολιτικού Κώστα Κοτζιά, ο οποίος διετέλεσε και δήμαρχος Αθηναίων.
Μην ακολουθώντας το επάγγελμα του πατέρα του, ο νεαρός Γεώργιος Κοτζιάς από νεαρή ηλικία επέλεξε να σπουδάσει Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Όμως, οι πολιτικές αναταραχές σε συνδυασμό με τις εξελίξεις της εποχής, μιας και ο πατέρας του ήταν «πρωτεργάτης» της δικτατορίας Μεταξά, ανάγκασαν την οικογένεια Κοτζιά να φύγει για το εξωτερικό.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, και συγκεκριμένα στη Νέα Υόρκη, όπου και κατέφυγαν, ο Γεώργιος Κοτζιάς συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ και από την πρώτη κιόλας στιγμή, βρέθηκε κοντά στον ήδη καταξιωμένο ιατρό Γεώργιο Παπανικολάου.
Η παθολογία, η φαρμακολογία και η νευρολογία ήταν οι κλάδοι της ιατρικής που ενθουσίασαν τον Κοτζιά και με τα σχετικά αντικείμενα ασχολήθηκε στα διάφορα ερευνητικά κέντρα, στα οποία εργάστηκε μετά την αποφοίτησή του.
Η θεραπεία για τη νόσο του Πάρκινσον
Η νευρολογία ήταν εκείνη που «χάρισε» στον Γεώργιο Κοτζιά παγκόσμια αναγνώριση. Συγκεκριμένα, μέσω της έρευνας ανέδειξε τη σημασία των νευρομεταβιβαστών και νευροπεπτιδίων. Μάλιστα, ο τρόπος δράσης της L-Dopa, έρευνα η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ιατρικής «New England Journal of Medicine» με τίτλο «Η L-Dopa στον Παρκινσονισμό», αν και δημιούργησε «τριγμούς» στην επιστημονική κοινότητα, άνοιξε τους ορίζοντες αναφορικά με την καταπολέμηση της νόσου Πάρκινσον.
Όμως ο Κοτζιάς δε σταμάτησε εκεί. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ασχολήθηκε με την έρευνα για την καταπολέμηση του καρκίνου.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, τιμήθηκε για τη συμβολή του στην επιστήμη της ιατρικής, λαμβάνοντας διεθνείς διακρίσεις όπως το βραβείο «Άλμπερτ Λάσκερ».
«Υπηρέτησε» ως καθηγητής στα Πανεπιστήμια της Νέας Υόρκης, του Μάουντ Σαϊνάι, του Κορνέλ και του Ροκφέλερ, ενώ το 1977, στην πατρίδα του την Ελλάδα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Τσάτσος τού απένειμε το μετάλλιο του Ανώτερου Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος.
Έφυγε από τη ζωή στις 13 Ιουνίου 1977 «χτυπημένος» από την επάρατη νόσο.
