100 χρόνια από τον πρώτο προσφυγικό οικισμό στον Βόλο
Το ημερολόγιο έγραφε 15 Αυγούστου 1923. Στη θέση «Ξερόκαμπος» στο Βόλο θεμελιώνεται ο προσφυγικός συνοικισμός, με το όνομα της νέας αυτής περιοχής να είναι «Νέα Ιωνία». Ο τότε Νομάρχης Λάρισας έθεσε συμβολικά την πρώτη πέτρα σ’ έναν τόπο, ο οποίος μετά τα τραγικά γεγονότα της Μικρασιατικής Καταστροφής «άνοιξε την αγκαλιά» του και υποδέχθηκε χιλιάδες πρόσφυγες.
Με σκοπό να τιμηθούν τα «χώματα» της Μικρασιάς, ο συνοικισμός με τ’ όνομα «Νέα Ιωνία» καταχωρήθηκε και επίσημα στα μητρώα προσφυγικών συνοικισμών.
«Η Ιωνική Ελλάς δεν απέθανε…»
Στην ιστορία έχει μείνει το άρθρο της εφημερίδας «Ταχυδρόμος», με αφορμή την τελετή των εγκαινίων του προσφυγικού συνοικισμού.
«Δεν μου διαφεύγει, όπως δεν διαφεύγει κανέναν, ότι εγκαταλείψατε και Πατρίδα και τάφους και Ιερά, και ότι εσκορπίσθητε εις τους τέσσαρας ορίζοντας, θύματα και σεις του ανέμου της εθνικής συμφοράς. Η Ιωνική Ελλάς δεν απέθανε. Καθεύδει», είχε αναφέρει χαρακτηριστικά στον λόγο του ο Νομάρχης Λάρισας.
Σε κλίμα συγκίνησης και ο λόγος του Δημάρχου Δημήτρη Κουκιάδη: «Η πόλις του Βόλου σας θεωρεί αγαπητούς αδερφούς, εκλεχτούς πολίτας, ευγενείς μάρτυρας και θύματα της Ελευθερίας».
Μετά από περίπου ένα χρόνο από τη θεμελίωση του συνοικισμού στη θέση «Ξερόκαμπος», η τότε Επιτροπή Αποκατάστασης Προσφύγων παρέδωσε 776 μονοκάμερες κατοικίες σε 10 οικοδομικά τετράγωνα για να στεγαστούν 6.000 άνθρωποι. Ο Βόλος βέβαια είχε ανοίξει την αγκαλιά του πριν από τα γεγονότα του ’22 και είχε υποδεχθεί τους πρόσφυγες «εκ Νικομηδείας» (1921) οι οποίοι είχαν τη διαβεβαίωση ότι θα επέστρεφαν στον τόπο τους και τα χωριά τους μετά την ήττα των κεμαλικών δυνάμεων. Ωστόσο τα τραγικά γεγονότα του ’22 είχαν σαν αποτέλεσμα να αποβιβαστούν τη Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου του 1922 ακόμα 10.000 άτομα.
