9-14 Ιουλίου 1821: Η κορύφωση των διωγμών των Ελλήνων της Κύπρου

Παρά το γεγονός ότι οι Οθωμανοί γνώριζαν πως οι Έλληνες της Κύπρου την περίοδο έναρξης της Ελληνικής Επανάστασης του ’21 δεν είχαν σκοπό να εξεγερθούν, παρά την αριθμητική τους υπεροχή, ο Σουλτάνος αποφάσισε για προληπτικούς λόγους να προχωρήσει σε διωγμούς και σε θανατώσεις αμάχων, τόσο στην Κύπρο, όσο και σε περιοχές της Μικράς Ασίας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Φιλική Εταιρεία είχε εξαιρέσει την Κύπρο από την Επανάσταση επειδή βρισκόταν μακριά από τις εστίες των πολεμικών επιχειρήσεων.

Στις 3 Μαΐου του 1821 αποβιβάζονται στην Κύπρο 4.000 Οθωμανοί στρατιώτες από τη Συρία και την Παλαιστίνη και άμεσα προχωρούν στον αφοπλισμό των Ελλήνων της νήσου. Παράλληλα, συντάσσεται και ένας κατάλογος που περιλαμβάνει 486 επιφανείς Κυπρίους, με πρώτο στη λίστα τον Αρχιεπίσκοπο Κυπριανό. Ο μουτεσελίμης Κιουτσούκ Μεχμέτ ζητάει από τον σουλτάνο τη θανάτωσή όσων περιλαμβάνονται στον κατάλογο.

Η Υψηλή Πύλη δίνει την συγκατάθεσή της για την σφαγή όλων των προσώπων του καταλόγου και τη δήμευση της περιουσίας τους.

Από τους 486, μόλις οι 16 κατόρθωσαν να διαφύγουν. Οι εξελίξεις «έτρεξαν» ακόμα πιο γρήγορα με την κυκλοφορία των επαναστατικών προκηρύξεων στην περιοχή της Λάρνακας, αλλά και με την εμφάνιση ελληνικών πλοίων δυτικά της Κερύνειας με επικεφαλής των Κωνσταντίνο Κανάρη.

Η 9η Ιουλίου έχει μείνει στην ιστορία, καθώς ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός απαγχονίζεται στην πλατεία του διοικητηρίου της Λευκωσίας, ενώ την ίδια ημέρα μαρτύρησαν οι Μητροπολίτες Πάφου Χρύσανθος, Κιτίου Μελέτιος και Κυρηνείας Λαυρέντιος.

Τα τραγικά γεγονότα της περιόδου μεταφέρθηκαν με τρόπο μοναδικό από τον εθνικό ποιητή της Κύπρου Βασίλη Μιχαηλίδη στο επικό ποίημα «Η 9Η Ιουλίου του 1821 εν Λευκωσία Κύπρου».