Εθνικό Πάρκο Βόρειας Πίνδου: Η «κιβωτός» της ελληνικής φύσης

Θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει κανείς ως «πηγή της ζωής και του οξυγόνου» ή «κιβωτό της φύσης». Οι συγκεκριμένοι χαρακτηρισμοί αφορούν το Εθνικό Πάρκο Βόρειας Πίνδου, ένα «κόσμημα» υψηλής αξίας την ευρύτερη περιοχή.

Αν και τα τελευταία χρόνια, οι ανθρωπογενείς παρεμβάσεις είναι πολλές και αρκετές φορές λογίζονται και με αρνητικό πρόσημο, το μεγαλύτερο χερσαίο εθνικό πάρκο της Ελλάδας έχει μείνει αναλλοίωτο, ενώ χρόνο με το χρόνο φιλοξενεί όλο και περισσότερα άγρια ζώα.

Εκτείνεται στα όρια των νομών Ιωαννίνων και των Γρεβενών, σε μια περιοχή που προσδιορίζεται γεωγραφικά ανάμεσα στο Μέτσοβο, στη Σαμαρίνα, στην Κόνιτσα και στα Ζαγοροχώρια και περιλαμβάνει τους Εθνικούς Δρυμούς Βίκου – Αώου και Πίνδου (Βάλια Κάλντα), έντεκα περιοχές του ευρωπαϊκού οικολογικού δικτύου Natura 2000, έντεκα Καταφύγια Άγριας Ζωής, ένα σημαντικό τμήμα του Γεωπάρκου Βίκου-Αώου και μία περιοχή χαρακτηρισμένη ως Βιογενετικό Απόθεμα.

Για την ακρίβεια, πρόκειται για έναν οικολογικό πλούτο μοναδικής περιβαλλοντικής και φυσικής αξίας, όχι μόνο σε επίπεδο Ελλάδας, αλλά παγκοσμίως. Σύμφωνα με τις καταγραφές, ο επισκέπτης μπορεί να δει δεκάδες είδη θηλαστικών, σημαντικά είδη της ορνιθοπανίδας, ερπετά, αμφίβια και ψάρια, ενώ τα μαυρόπευκα, οι οξιές, τα έλατα, οι δρύες, τα ρόμπολα, οι καστανιές, οι φλαμουριές και οι σφένδαμοι συγκροτούν ένα μαγευτικό καταπράσινο τοπίο κατά μήκος του Εθνικού Πάρκου, με αποκορύφωμα τα 2.000 είδη φυτών με θεραπευτικές και μη ιδιότητες που θα συναντήσει κανείς στο διάβα του.

Βέβαια, δε θα μπορούσαν να λείπουν και τα δεκάδες είδη μανιταριών, τα οποία ευδοκιμούν στην περιοχή, μιας και το κλίμα είναι ψυχρό τον χειμώνα και δροσερό το καλοκαίρι.

Το Εθνικό Πάρκο Βόρειας Πίνδου αποτελεί ένα πολιτιστικό απόθεμα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους λάτρεις της φύσης και της εξερεύνησης.