Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors

Εορτή του Αγίου Μαξίμου του Γραικού στη γενέτειρά του, Άρτα

Την Πέμπτη, 20 Ιανουαρίου, το απόγευμα, ετελέσθη Μέγας Εσπερινός επί τη μνήμη του εξ Άρτης Οσίου Μαξίμου του Γραικού, στον πανηγυρίζοντα φερώνυμο Ιερό Ναό του Αγίου, στην Άρτα, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κεφαλληνίας κ. Δημητρίου και συγχοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Άρτης κ. Καλλινίκου.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κεφαλληνίας τόνισε στο κήρυγμά του ότι “με ορθόδοξη πίστη, ελληνική παιδεία και ρωμαίικη παράδοση φωτίζει διαχρονικά ο άγιος Μάξιμος ο Γραικός”.

Κατά την Ακολουθία του Εσπερινού, ετέθη εις προσκύνησιν απότμημα του Ιερού Λειψάνου του Οσίου Μαξίμου του Γραικού. Μαζί με την μνήμη του Αγίου Μαξίμου του Γραικού, τελείται την ίδια ημέρα και η Σύναξις της Παναγίας της Παραμυθίας, αντίγραφο της οποίας φυλάσσεται στον εν Άρτη Ναό του Αγίου Μαξίμου.

Επισημαίνεται ότι ο Άγιος Μάξιμος γεννήθηκε στην Άρτα το 1470 μ.Χ., αλλά η καταγωγή του ήταν από τον Μωρία και το κοσμικό του όνομα ήταν Μιχαήλ Τριβώλης. Μαθήτευσε κοντά στον Ιωάννη Μόσχο και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Ιταλία. Επίσης, μαθήτευσε στην Ελληνική Σχολή της Βενετίας και κατόπιν σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Πάδοβας, της Φλωρεντίας και του Μιλάνου, έχοντας επιφανείς Έλληνες δασκάλους, όπως ο Ιανός Λάσκαρης, ο Λαόνικος Χαλκοκονδύλης κ.ά.

Το 1505-6 μ.Χ. πήγε στο Άγιον Όρος, όπου εκάρη μοναχός με το όνομα Μάξιμος. Αργότερα ο Άγιος, μετά από παράκληση του τσάρου της Ρωσίας, Βασιλείου Ιβάνοβιτς, το 1516 μ.Χ., πήγε στη Ρωσία προκειμένου να μεταφράσει διάφορα λειτουργικά και θεολογικά βιβλία στη σλαβωνική. Εκεί όμως συκοφαντήθηκε άγρια από τον ισχυρό ηγούμενο της Μονής Βολοκαλάμσκ Δανιήλ και έτσι ο Μάξιμος ταλαιπωρήθηκε επί σειρά ετών με εξορίες, στέρηση θείας κοινωνίας, φυλακίσεις σιδηροδέσμιος και άλλα βάσανα.

Τελικά το 1551 μ.Χ. μεταφέρθηκε στη Λαύρα του Αγίου Σεργίου, όπου ο ηγούμενος τον περιέβαλε με πολλή αγάπη, εκτιμώντας το πνευματικό του έργο. Εκεί άφησε και την τελευταία του πνοή στις 21 Ιανουαρίου του 1556 μ.Χ., αφού συνέγραψε πολλά απολογητικά και ερμηνευτικά έργα.

Αγιοκατατάχθηκε στις 31 Μαΐου 1988 μ.Χ.