Ιωάννης Βαρβάκης: Ένας από τους μεγαλύτερους Εθνικούς Ευεργέτες

Ο Ιωάννης Βαρβάκης υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους Εθνικούς Ευεργέτες της Ελλάδας, ο οποίος σε κρίσιμες στιγμές δεν ξέχασε την πατρίδα του και τη βοήθησε εμπράκτως κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του ’21.

Γεννηθείς το 1745 στα Ψαρά, από μικρή ήδη ηλικία είχε αποκτήσει μεγάλη εμπειρία ως ναυτικός, ενώ απέκτησε και το δικό του πλοίο με το όνομα «Άγιος Ανδρέας». Μάλιστα, το όνειρό του να το μετατρέψει σε πολεμικό έγινε πραγματικότητα, με τον ίδιο να ξοδεύει όλη του την περιουσία για να πετύχει τον στόχο του.

Το 1768 το πολεμικό του πλοίο εντάσσεται στη δύναμη του Ρωσικού ναυτικού που μαχόταν τους Οθωμανούς. Οι ικανότητές του στη «μάχη του Τσεσμέ» είχαν ως αποτέλεσμα να γνωρίσει την καθολική αναγνώριση των συναγωνιστών του, οι οποίοι άρχισαν μάλιστα να τον αποκαλούν «Βαρβάκη», ένας χαρακτηρισμός που προήλθε από το αρπαχτικό πτηνό «βαρβάκι». Το «Βαρβάκης» μάλιστα τον συνόδευε μέχρι το τέλος της ζωής του.

Σπουδαία η συμβολή του σε κοινωφελή έργα

Μετά την υπογραφή της συνθήκης του «Κιουτσούκ Καϊναρτζή» βρέθηκε να αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα, ωστόσο η «Αικατερίνη η Μεγάλη» της Ρωσίας θέλησε να τον βοηθήσει για τις υπηρεσίες του στην πατρίδα, της δίνοντάς του μία άδεια αλιείας στην Κασπία Θάλασσα και 1.000 χρυσά ρούβλια.

Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα δημιούργησε μεγάλη περιουσία. Με κάθε ευκαιρία ωστόσο έδειχνε πόσο σπουδαίος άνθρωπος ήταν, καθώς διέθετε συνεχώς χρήματα για κοινωφελή έργα.

Το 1812 μετακομίζει με την οικογένειά του στην πόλη Ταϊγάνι, όπου ανθούσε και μία μεγάλη ελληνική κοινότητα. Φτάνει στο σημείο να διαθέσει 600.000 ρούβλια για την ανέγερση ενός μοναστηριού, στο οποίο μάλιστα εψάλη και η νεκρώσιμος ακολουθία του Αλέξανδρου του Α’.

Υπήρξε ο «δημιουργός» του Βαρβάκειου Λυκείου και της Βαρβακείου Αγοράς

Η σκέψη του ωστόσο βρισκόταν πάντα δίπλα στους Έλληνες, με αποτέλεσμα μετά την καταστροφή των Ψαρών να επιστρέφει στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στη Ζάκυνθο, προκειμένου να βοηθήσει τους επαναστατημένους Έλληνες.

Με την δική του χρηματική συμβολή-υπήρξαν όροι και αναφορές στη διαθήκη του- προχωρά η ανέγερση του Βαρβάκειου Λυκείου και της Βαρβακείου κλειστής αγοράς στην Αθήνα, ενώ με τα χρήματά του συντηρούνταν άπορες οικογένειες Ελλήνων.

Ο σπουδαίος αυτός Εθνικός Ευεργέτης πέθανε στις 10 Ιανουαρίου του 1825.