Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors

«Κεραμικά της Χίου: 17ος-18ος Αιώνας»

Με «όχημα» το πάθος του γνωστού Έλληνα παλαιοπώλη Άγγελου Βλαστάρη για κεραμικά ιστορικής αξίας, ειδικά από την περιοχή της Χίου, και με τη συνδρομή της πολυεπίπεδης έρευνας του Νίκου Λιάρου, το λεύκωμα με τίτλο «Νίκος Λιάρος, Κεραμικά της Χίου.17ος-19ος αιώνας, Συλλογή Άγγελου Βλαστάρη» έχει κερδίσει τις εντυπώσεις τόσο για την καλαισθησία όσο και για τον όγκο των πληροφοριών που δίνει για τα κεραμικά της Χίου.

Μέσα από το λεύκωμα παρουσιάζονται τα κεραμικά του Άγγελου Βλαστάρη, ωστόσο δεσπόζουσα θέση έχουν και άλλα κεραμικά από άλλες συλλογές ιδιαίτερης αξίας.

Αναφορικά με το πότε ξεκίνησε να συλλέγει σπάνια κεραμικά ο συλλέκτης υποστηρίζει: «Μου τράβηξαν την προσοχή τα κεραμικά το 1999 σε μία επίσκεψή μου σε παλαιοπωλείο της Χίου, γιατί δεν είχα δει ξανά κάτι τέτοιο. Είδα δύο καπάκια πιθαριών με σταυρούς και σφραγίσματα. Από τότε άρχισα να αναζητώ καπάκια ρωτώντας άλλους παλαιοπώλες, συλλέκτες και γυρολόγους στο νησί. Η έρευνα είχε αποτέλεσμα. Άρχισα να βρίσκω όλο και περισσότερα. Ανοιγόταν ένας δρόμος που δεν μπορούσα να φανταστώ. Μάζευα με μανία τα πάντα. Καπάκια ολόκληρα, μισά, σπασμένα, θραύσματα καπακιών. Παράλληλα αγόραζα και πιθάρια, κυψέλες, κανάλια, λεκάνες και λοιπά τέτοια αντικείμενα. Το 2004 είχα περίπου 60 καπάκια. Κάποια ήταν εξαιρετικά».

Ο συγγραφέας Νίκος Λιάρος τονίζει από την πλευρά του για τα κεραμικά της Χίου: «Τα κεραμικά αυτά αποπνέουν τη γενικότερη εξωστρέφεια, την πολιτιστική και θρησκευτική ελευθερία εκείνης της περιόδου. Αποτυπώνουν με γλαφυρότητα την εποχή τους και, καθώς είναι άρρηκτα συνυφασμένα με αυτή, εκλείπουν με το τέλος της, το 1822».

Πρόκειται για μία συγγραφική προσπάθεια που ξεδιπλώνει τα τεχνικά χαρακτηριστικά των πιθαριών, σπάνια αρχειακά έγγραφα, περιγραφές περιηγητών και το οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον που είχε διαμορφωθεί την περίοδο της παραγωγής τους.

Το λεύκωμα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Καπόν» με την υποστήριξη του ιδρύματος Ιωάννη Σ. Φαφαλιού.