Αφιέρωμα του Guardian στο χωριό – «ζωντανό απολίθωμα» της Κέρκυρας

Μπορεί η Κέρκυρα να είναι το όνειρο κάθε φυσιολάτρη με τους καταπράσινους λόφους, τις χρυσαφένιες αμμουδιές και τις γαλαζοπράσινες θάλασσες, ωστόσο χάρη στη θέληση και την υπομονή δύο ανθρώπων από το εξωτερικό, πλέον ο επισκέπτης έχει ακόμα έναν λόγο να ταξιδέψει στο Ιόνιο και να δει από κοντά τις ομορφιές που κρύβει αυτό το νησί.

Μία εξ αυτών είναι το γνωστό και ως «χωριό – φάντασμα», η Παλιά Περίθεια, που εγκαταλείφθηκε το 1960, τότε που οι επιλογές των επισκεπτών επικεντρώνονταν στη χώρα της Κέρκυρας. Περίπου 60 χρόνια μετά, ο ιστορικός αυτός τόπος που βρισκόταν ξεχασμένος σε μια πλαγιά στο ψηλότερο βουνό, στο όρος Παντοκράτορα, πήρε και πάλι ζωή. Την αρχή έκαναν ο Μαρκ από το Λονδίνο και η Saskia από την Ολλανδία, οι οποίοι βλέποντας τις προοπτικές του τόπου, αποφάσισαν να βάλουν το λιθαράκι τους και, εν τέλει, δημιούργησαν ένα συγκρότημα ακινήτων.

Όπως αναφέρουν στο άρθρο του Guardian και στο πλαίσιο ενός εκτενούς ρεπορτάζ-αφιερώματος για την Παλιά Περίθεια, «αν τους δείχναμε ότι εδώ υπάρχει προοπτική, ίσως αυτό δελέαζε τους παλιούς κατοίκους να γυρίσουν». Έτσι κι έγινε. Την κίνηση των δύο ακολούθησαν και ντόπιοι, οι οποίοι αποφάσισαν να στηρίξουν την περιοχή των προγόνων τους.

Ένας από αυτούς, ο Νίκος, αν και μεγάλωσε στην Παλιά Περίθεια, έφυγε και επέστρεψε στο χωριό μετά από πολλά χρόνια και δημιούργησε με μεράκι μία από τις πέντε ταβέρνες που υπάρχουν πλέον. Γι’ αυτόν, αλλά και για πολλούς άλλους, «το πρόγραμμα αποκατάστασης έφερε ελπίδα όχι μόνο στο χωριό αλλά σε όλο το νησί», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο ρεπορτάζ του Guardian.

Μάλιστα, στην Παλιά Περίθεια υφίστανται και ορισμένοι «άγραφοι νόμοι». Οι δρόμοι πρέπει να είναι λιθόστρωτοι, τα αυτοκίνητα απαγορεύονται εντός του χωριού και δεν υπάρχουν πισίνες. Είναι ένα χωριό ζωντανό απολίθωμα, αλλά αυτό που βασικά έχει σημασία είναι ότι είναι ζωντανό».