Εκδηλώσεις μνήμης στην Κρήτη για τη Γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας
Μέσα σε συγκινησιακά φορτισμένο κλίμα, τιμήθηκε και φέτος στην Κρήτη η γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, με τις εκδηλώσεις μνήμης να κορυφώνονται στο μνημείο του Μικρασιατικού και Ποντιακού Ελληνισμού στο Ηράκλειο.
Ενενήντα εννέα χρόνια μετά τα τραγικά για τον Ελληνισμό γεγονότα, τοπικοί πολιτικοί φορείς αλλά και απλοί πολίτες συμμετείχαν στο Μνημόσυνο και τη Δοξολογία που τελέσθηκαν στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Μηνά, με τον διδάκτορα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Γιώργο Καλογεράκη να εκφωνεί ομιλία, παρουσιάζοντας το χρονικό των γεγονότων.
Αμέσως μετά τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση στο μνημείο Μικρασιατικού και Ποντιακού Ελληνισμού, από τον Πρωτοσύγκελο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης, Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη κ. Μεθόδιο Βερνιδάκη. Ακολούθησε η κατάθεση στεφάνων από εκπροσώπους φορέων, αλλά και των κομμάτων του ελληνικού Κοινοβουλίου.
Σε σύγκριση με προηγούμενα χρόνια, οι εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν φέτος ήταν λιτές, με τους παρευρισκόμενους να τηρούν τα προβλεπόμενα μέτρα αυτοπροστασίας ελέω πανδημίας.
Εκπροσωπώντας την Περιφέρεια Κρήτης, ο Αντιπεριφερειάρχης Ηρακλείου κ. Νίκος Συριγωνάκης ανέφερε: «Σήμερα τιμάμε την μνήμη των θυμάτων της Μικρασιατικής Καταστροφής, της τουρκικής θηριωδίας. Αναμφισβήτητα υπήρξε η μεγαλύτερη τραγωδία του 20ου αιώνα για ολόκληρο τον Ελληνισμό. Ενάμιση εκατομμύριο Έλληνες Μικρασιάτες βασανίστηκαν, θυσιάστηκαν, εκδιώχτηκαν. Χιλιάδες κατάφεραν και έφτασαν στην Μητέρα Ελλάδα όπου με την αξιοσύνη και την προκοπή που τους διέκρινε, μπόρεσαν και ξαναστάθηκαν στα πόδια τους, δημιουργώντας και πάλι από την αρχή, φέρνοντας μαζί τους τα ήθη, τα έθιμα, τον πολιτισμό, τις τέχνες τους. Έχουμε ηθική υποχρέωση να μεταλαμπαδεύουμε τις αξίες και τα ιδανικά των Ελλήνων Μικρασιατών στις επόμενες γενιές. Αιωνία τους η μνήμη, είναι Αθάνατοι».
Από την πλευρά του ο Δήμαρχος Ηρακλείου κ. Βασίλης Λαμπρινός επεσήμανε: «Η Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες συμφορές που βίωσε ο τόπος μας, καθ’ όλη την ιστορική του διαδρομή. Ο εκριζωμός εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων, το 1922 και το 1923, από τα μέρη της Ιωνίας, έφερε απροσμέτρητα δεινά και ανείπωτες οδύνες σε όσους τον βίωσαν. Εντούτοις, παρά τις πολυμέτωπες δυσκολίες που αντιμετώπισε στις νέες εστίες του, ο Μικρασιατικός Ελληνισμός, κατόρθωσε να ενταχθεί στην ελλαδική κοινωνία, να κρατήσει τα ήθη και τα έθιμά του, το υψηλό πολιτιστικό του επίπεδο, να προοδεύσει σε όλους τους τομείς που δραστηριοποιήθηκε. Οι απόγονοι των Μικρασιατών διασώζουν ακέραιες τις μνήμες των πατρογονικών εστιών και της ιστορικής Μνήμης, και πλουτίζουν και σήμερα τον τόπο μας με την παράδοση ενός πολιτισμού αξιοθαύμαστου και βαθύτατα ελληνικού».
