Η Κυριακή της Τυρινής στο Φανάρι χοροστατούντος του Οικουμενικού Πατριάρχου

H A.Θ. Παναγιότης ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, την Κυριακή της Τυρινής, 14 Μαρτίου, χοροστάτησε κατά τη Θεία Λειτουργία, στον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό.

Ο Αρχιγραμματέας της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, Πανοσιολ. Αρχιμ. κ. Ιωακείμ, ανέγνωσε τον Κατηχητήριο Λόγο του Πατριάρχου με την ευκαιρία της ενάρξεως της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, στον οποίο ο Παναγιώτατος, μεταξύ άλλων, επισημαίνει:

Η προσκύνησις του Σταυρού, μεσούσης της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, αποκαλύπτει το νόημα της όλης περιόδου. Ο λόγος του Κυρίου ηχεί και συγκλονίζει: «ει τις θέλει οπίσω μου έρχεσθαι … αράτω τον σταυρόν αυτού καθ’ ημέραν και ακολουθήτω μοι». (Λουκ. θ’, 23). Καλούμεθα να αίρωμεν τον ιδικόν μας σταυρόν, ακολουθούντες τον Κύριον και ατενίζοντες τον ζωηφόρον Σταυρόν Αυτού, εν επιγνώσει ότι Κύριός εστιν ο σώζων και όχι η άρσις του ημετέρου σταυρού. Ο Σταυρός του Κυρίου είναι «η κρίσις της κρίσεώς μας», η «κρίσις του κόσμου», και συγχρόνως η υπόσχεσις ότι το κακόν, εις όλας τας μορφάς του, δεν έχει τον τελευταίον λόγον εις την ιστορίαν. Προσβλέποντες προς τον Χριστόν και, υπό την σκέπην Αυτού ως του αγωνοθέτου, του ευλογούντος και κρατύνοντος την ημετέραν προσπάθειαν, αγωνιζόμεθα τον καλόν αγώνα, «εν παντί θλιβόμενοι αλλ’ ου στενοχωρούμενοι, απορούμενοι αλλ’ ουκ εξαπορούμενοι, διωκόμενοι αλλ’ ουκ εγκαταλειπόμενοι, καταβαλλόμενοι αλλ’ ουκ απολλύμενοι» (Β´ Κορ. δ´, 8-9). Αυτή είναι η βιωματική πεμπτουσία και κατά την σταυροαναστάσιμον αυτήν περίοδον. Πορευόμεθα προς την Ανάστασιν διά του Σταυρού, διά του οποίου «ήλθε χαρά εν όλω τω κόσμω».

Ίσως τινές εξ υμών διερωτώνται, διατί η Εκκλησία, σοβούσης της πανδημίας, προσθέτει εις τους ήδη υπάρχοντας υγειονομικούς περιορισμούς και μίαν ακόμη «καραντίναν», αυτήν της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Πράγματι, και η Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι μία «καραντίνα», δηλαδή χρονική περίοδος διαρκείας τεσσαράκοντα ημερών. Ωστόσον, η Εκκλησία δεν έρχεται να μας εξουθενώση έτι περαιτέρω με νέας υποχρεώσεις και απαγορεύσεις. Αντιθέτως, μας προσκαλεί να νοηματοδοτήσωμεν την καραντίναν που βιώνομεν λόγω του κορωνοιού, μέσω της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, ως απελευθερώσεως από τον εγκλωβισμόν εις τα του «κόσμου τούτου».

Καταλήγοντας το Μήνυμά του ο Πατριάρχης αναφέρει ότι υποδεχόμαστε εν Εκκλησία την Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή, “ενούντες τας προσευχάς μας μαζί με όλους εσάς, αγαπητοί, δια την οριστικήν υπέρβασιν της φονικής πανδημίας και ταχείαν αντιμετώπισιν των κοινωνικών και οικονομικών συνεπειών της, και εξαιτούμενοι τας ικετηρίους υμών δεήσεις, δια την, πεντηκονταετίαν όλην μετά την άνωθεν, όλως αδίκως, επιβληθείσαν σιωπήν, επαναλειτουργίαν της Ιεράς Θεολογικής Σχολής Χάλκης”.

Εκκλησιάστηκαν οι Σεβ. Ιεράρχες Γέρων Χαλκηδόνος κ. Εμμανουήλ, Μυριοφύτου και Περιστάσεως κ. Ειρηναίος και Αυστραλίας κ. Μακάριος, καθώς και πιστοί από την Πόλη.

Το απόγευμα της ίδιας ημέρας, ο Παναγιώτατος χοροστάτησε κατά τον Α´ Κατανυκτικό Εσπερινό, στο τέλος του οποίου οι παριστάμενοι Σεβ. Αρχιερείς, Μύρων κ. Χρυσόστομος, Αυστραλίας κ. Μακάριος και Ισπανίας και Πορτογαλίας κ. Βησσαρίων, τα μέλη της Πατριαρχικής Αυλής και εργαζόμενοι στο Πατριαρχείο, αλλά και προσκυνητές που εκκλησιάστηκαν, υπέβαλαν τα σέβη τους στον Πατριάρχη ζητώντας την συγχώρεσή του, με την ευκαιρία της εισόδου στην Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή.