Αρχιεπίσκοπος Κύπρου: «Αν πραγματικά αγαπούμε τον Θεό και κατ’ επέκταση τον συνάνθρωπό μας, στόχος μας πρέπει να είναι ο τερματισμός της πανδημίας»
«Αυτός που έχει αληθινή και γνήσια πίστη στον Θεό μπορεί και προσεύχεται όπου και αν ευρίσκεται», αναφέρει επίσης στο μήνυμά του ο Μακαριώτατος κ.κ. Χρυσόστομος
«Αν πραγματικά αγαπούμε τον Θεό και κατ’ επέκταση τον συνάνθρωπό μας, που είναι η εικόνα του Θεού, στόχος μας πρέπει να είναι ο τερματισμός της πανδημίας στην τόπο μας». Με τη φράση αυτή κλείνει το μήνυμα, που απηύθυνε στους πιστούς ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος, λίγες ημέρες πριν από τη Μεγάλη Εβδομάδα κι ενώ παραμένει σε εξέλιξη η πανδημία του κορωνοϊού. Ο Μακαριώτατος αναγνωρίζει ότι «οι συνθήκες, τις οποίες βιώνουμε είναι τραγικές για μας τους Χριστιανούς, αφού λειτουργούμε τους ναούς μας χωρίς πιστούς», ενώ σπεύδει να τονίσει την ανάγκη για συμβολή όλων στον τερματισμό της εξάπλωσης της πανδημίας, τόσο στο μαρτυρικό νησί της Κύπρου, όσο και στον υπόλοιπο κόσμο. Παράλληλα, ενθαρρύνει τους πιστούς, ώστε να αντιμετωπίσουν την αφόρητη στεναχώρια που προκαλεί η παρούσα η παρούσα κατάσταση, και τους καλεί να προσεύχονται από τα σπίτια τους, τονίζοντας χαρακτηριστικά: «Αυτός που έχει αληθινή και γνήσια πίστη στον Θεό μπορεί και προσεύχεται όπου και αν ευρίσκεται».
Διαβάστε αναλυτικά το μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Χρυσοστόμου:
«Εὑρισκόμενοι μικρὸν πρὸ τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος, κατὰ τὴν ὁποία πάντοτε βιώνουμε ἰδιαιτέρως τὸ Πάθος ἀλλὰ καὶ τὴν χαρὰν τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, φέτος δυστυχῶς οἱ συνθῆκες, τὶς ὁποῖες βιώνουμε εἶναι τραγικὲς γιὰ μᾶς τοὺς Χριστιανούς, ἀφοῦ λειτουργοῦμε τοὺς ναούς μας χωρὶς πιστούς.
Εὐχόμεθα νὰ δώσει ὁ Θεὸς νὰ ἐπιτραπεῖ αὐτὲς τὶς προσεχεῖς ἡμέρες νὰ ἔχουμε θεαματικὰ ἀποτελέσματα πρὸς τὸ καλύτερον, οὕτως ὥστε ἡ Κυβέρνησή μας νὰ ἐπιτρέψει νὰ τελέσουμε τὶς Ἀκολουθίες μας καὶ μὲ τὴν παρουσία καὶ τῶν πιστῶν μας.
Ἐκεῖνο ὅμως ποὺ πρέπει νὰ προσέξουμε καὶ ποὺ πρέπει νὰ εἶναι ὁ στόχος μας εἶναι νὰ ἐργαστοῦμε συλλογικὰ ὅλοι μας καὶ νὰ συμβάλουμε μὲ ὅλη τὴ δύναμη τῆς ψυχῆς μας, ἡ ὁποία αὐτὲς τὶς μέρες θλίβεται ἐξαιτίας τῆς κατάστασης ποὺ ἐπικρατεῖ, ὥστε ἡ πανδημία ποὺ ἐνέσκηψε νὰ τερματίσει τὴν ἐξάπλωσή της τόσο στὸ μαρτυρικὸ νησί μας, ὅσον καὶ στὸν ὑπόλοιπο κόσμο.
Πρέπει νὰ ἀγωνιστοῦμε γιὰ τρεῖς λόγους:
Ὁ πρῶτος λόγος γιὰ νὰ μὴ θρηνήσουμε ἄλλες ζωὲς ἀδελφῶν μας ἐξαιτίας αὐτῆς τῆς ἀσθένειας.
Ο δεύτερος λόγος γιὰ νὰ μπορέσουμε τὸ συντομότερο δυνατόν, ὡς Χριστιανοί, νὰ τελοῦμε τὰ θρησκευτικά μας καθήκοντα καὶ νὰ μετέχουμε τῶν ἀκολουθιῶν ὅπως ὁρίζει ἡ Ἐκκλησία μας.
Και τέλος, ὁ τρίτος λόγος γιὰ νὰ προλάβουμε μίαν μεγάλων διαστάσεων οἰκονομικὴ κρίση, ἡ ὁποία θὰ φέρει πολλὰ ἀδιέξοδα, θὰ χάσουν τὶς ἐργασίες τους, θὰ πτωχεύσουν καὶ θὰ πεινάσουν πολλοὶ ἀδελφοί μας. Σὲ μιὰ τέτοια περίπτωση, οὔτε τὸ Κράτος, οὔτε ἡ Ἐκκλησία, οὔτε κάποια ἄλλη δύναμη θὰ εἶναι σὲ θέση νὰ ἀντιμετωπίσει τὴν ὅλη δυσχερὴ αὐτὴ κατάσταση. Καὶ γι’ αὐτὸ ἐπαναλαμβάνω ὅτι, πρέπει ὅλοι νὰ συνειδητοποιήσουμε τὸ μέγεθος τῶν συνεπειῶν τῆς πανδημίας καὶ νὰ ἐργαστοῦμε γιὰ τὸ καλό ὄχι μόνο τοῦ ἑαυτοῦ μας, ἀλλὰ καὶ τῶν ἀδελφῶν μας καὶ τοῦ τόπου μας.
Ἀντιλαμβανόμαστε ὅτι, πολλοὶ ἀδελφοί μας ἐλέγχονται συνειδησιακὰ μὲ τὰ ἑξῆς «Δὲν θὰ μετάσχω στὸ Μυστήριο τοῦ ἁγίου Εὐχελαίου τῆς Μεγάλης Τετάρτης; Δὲν θὰ ἐκκλησιαστῶ καὶ νὰ κοινωνήσω τὴν Μεγάλη Πέμπτη; Δὲν θὰ συμμετάσχω στὸ Πάθος, τὴν Σταύρωση, τὴν Ἀποκαθήλωση τοῦ Κυρίου μας κατὰ τὴ Μεγάλη Παρασκευή; Δὲν θὰ γίνω μέτοχος τοῦ ἐνθουσιασμοῦ μὲ τὸ «Ἀνάστα ὁ Θεός» κατὰ τὸ Μεγάλο Σάββατο; Καὶ τέλος, δὲν θὰ κοινωνήσω τῆς ἄφατης χαρᾶς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας, ὁ Ὁποῖος νίκησε τὸν θάνατον διὰ τοῦ δικοῦ Του θανάτου;»
Ἀδελφοί μου,
Ἔχετε θάρρος καὶ μὴ λιποψυχεῖτε! Τὸ γεγονὸς ὅτι στερούμεθα ὅλα τοῦτα μᾶς στενοχωρεῖ ὅλους ἀφόρητα.
Αὐτὸς ὅμως ποὺ ἔχει ἀληθινὴ καὶ γνήσια πίστη στὸν Θεὸ μπορεῖ καὶ προσεύχεται ὅπου καὶ ἄν εὑρίσκεται. Εἴτε στὸ σπίτι περιορισμένος, ὅπως εἴμαστε ἐμεῖς τώρα τὶς τελευταῖες ἑβδομάδες, εἴτε στὶς σπηλιές, στὶς ἐρήμους καὶ στὰ βουνά, ὅπως οἱ ἀσκητὲς καὶ ὅσιοί μας, οἱ ὁποῖοι ὄντας ἐρημοπολίτες ἔγιναν οὐρανοπολίτες, κοινωνοῦσαν διὰ τῆς προσευχῆς τους μὲ τὸν Χριστὸ καὶ γεύονταν καὶ ἀπολάμβαναν τῆς χαρᾶς τοῦ Παραδείσου, χωρὶς νὰ βρίσκονται μέσα στὸν ναὸ καὶ νὰ μετέχουν στὸ μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας.
Ἄν πραγματικὰ ἀγαποῦμε τὸν Θεὸ καὶ κατ’ ἐπέκταση τὸν συνάνθρωπό μας, ποὺ εἶναι ἡ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, στόχος μας πρέπει νὰ εἶναι ὁ τερματισμὸς τῆς πανδημίας στὸν τόπο μας».
