Μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας κ.κ. Μακαρίου για την Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών
Η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας δε θα πάψει να πρωτοστατεί μέσα από το ποιμαντικό, αλλά και από το κοινωνικό της έργο, στον ιερό αγώνα κατά της μάστιγας των ναρκωτικών, υπογραμμίζει ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ.κ. Μακάριος σε μήνυμά του με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών. Ο Σεβασμιώτατος παρακαλεί τους πιστούς να συστρατευτούν άπαντες σε αυτόν τον αγώνα, προτάσσοντας τη χριστιανική αγάπη και προβάλλοντας στους νέους την εν Χριστώ ζωή, η οποία «νοηματοδοτεί όσο τίποτε άλλο την πραγματικότητα που βιώνουμε, έτσι ώστε να είναι αδύνατο να παρασυρθούμε από τις “σειρήνες” οποιασδήποτε άλλης, κενής περιεχομένου πραγματικότητας».Επισυνάπτεται ολόκληρο το Μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας κ.κ. Μακαρίου στα ελληνικά:
Η σημερινή ημέρα, 26η Ιουνίου, είναι αφιερωμένη από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών στην ενημέρωση και ευαισθητοποίησή μας σχετικώς με μια μεγάλη μάστιγα του σύγχρονου κόσμου, τα ναρκωτικά.
Τα στοιχεία που δημοσιεύει ο διεθνής Οργανισμός, σχετικά με την εξάπλωση και τις συνέπειες του φαινομένου, κυριεύουν τις καρδιές μας με αισθήματα βαθύτατης οδύνης. Κάθε ημέρα, περισσότεροι από 1.350 συνάνθρωποί μας φεύγουν από την παρούσα ζωή για λόγους που συνδέονται με τη χρήση ναρκωτικών ουσιών. Είναι συγκλονιστικό αλλά αξίζει να κοιτάξουμε την πραγματικότητα κατάματα, ξανά και ξανά: 1350 άνθρωποι ημερησίως, που σημαίνει σχεδόν μισό εκατομμύριο συνάνθρωποί μας, ετησίως, αποστερούνται πρόωρα και βίαια την ανεκτίμητη δωρεά της ζωής που μας έχει χαρίσει ο πανάγαθος Θεός. Και ταυτοχρόνως, εκατομμύρια οικογένειες σηκώνουν έναν βαρύ «σταυρό», υπομένοντας θλίψεις και δοκιμασίες στο πλευρό των μελών τους που έχουν παγιδευτεί στον αδιέξοδο και καταστροφικό δρόμο των ναρκωτικών.
Οφείλουμε όλοι αυτή την εφιαλτική πραγματικότητα να την αναλογιζόμαστε διαρκώς, να μην την προσπερνούμε. Όχι για να μεμψιμοιρούμε, ούτε για να απελπιζόμαστε, αλλά για να ανανεώνουμε τη δέσμευσή μας να συμβάλλουμε, καθεμιά και καθένας από το μετερίζι του, στην άμβλυνση των επιπτώσεων του φαινομένου και στην αποτροπή της περαιτέρω επέκτασής του.
Γνωρίζουμε εξαρχής ότι δεν υπάρχουν απλοϊκές και εύκολες λύσεις. Όμως η πίστη μας, μάς υπαγορεύει να αγωνιζόμαστε και να αποβλέπουμε πάντοτε στο θαύμα, προτάσσοντας τη χριστιανική αγάπη, την άνευ όρων και ορίων αγάπη που μας διδάσκει το Ιερό Ευαγγέλιο. Σε μια εκκοσμικευμένη κοινωνία, όπου οι άνθρωποι συχνά περιχαρακώνονται στο «εγώ» τους, αποκλείουν τον πλησίον και αδιαφορούν για τα προβλήματά του, εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί έχουμε χρέος να δίνουμε το καλό παράδειγμα και έμπρακτη μαρτυρία της πίστεώς μας. Για τον λόγο αυτό, δε νοείται να ανεχόμαστε τον κοινωνικό αποκλεισμό και την περιθωριοποίηση ευάλωτων συνανθρώπων μας που αναζητούν διέξοδο από τον εφιάλτη των εξαρτήσεων. Σας παρακαλώ θερμά, σταθείτε στο πλάι τους με κάθε μέσο, απλώστε το χέρι σας σε όποιον σας ζητήσει βοήθεια, ανοίξτε την αγκαλιά σας σε όποιον, έχοντας δραπετεύσει από τον εφιάλτη, αναζητά χαραμάδα επιστροφής στην αληθινή ζωή.
Ταυτοχρόνως, επειδή τίποτε δεν είναι σπουδαιότερο από την πρόληψη, ο αγώνας μας να αποτρέψουμε τους νέους από την παγίδευσή τους στην απατηλή πραγματικότητα την οποία υπόσχονται οι ναρκωτικές ουσίες, πρέπει να είναι καθημερινός και αδιάλειπτος. Να δείξουμε στα παιδιά μας, όχι μόνο με λόγια, αλλά κυρίως με τις πράξεις μας, ότι δεν αξίζει να ενδώσουν στις «σειρήνες» μιας απατηλής πραγματικότητας, εγκαταλείποντας την πραγματικότητα της αληθινής ζωής που μας έχει χαρίσει ο Θεός. Και για να το επιτύχουμε αυτό, ο καταλληλότερος τρόπος είναι να στρέψουμε τα βήματά τους προς τον Χριστό και την Εκκλησία. Διότι η εν Χριστώ ζωή νοηματοδοτεί όσο τίποτε άλλο την πραγματικότητα που βιώνουμε, έτσι ώστε να είναι αδύνατο να παρασυρθούμε από τις «σειρήνες» οποιασδήποτε άλλης, κενής περιεχομένου πραγματικότητας.
Με αυτές τις σκέψεις, παρακαλώ τους ευσεβείς χριστιανούς μας να συστρατευτούν σε αυτόν τον ιερό αγώνα κατά της σύγχρονης μάστιγας των ναρκωτικών, στον οποίο η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας δε θα πάψει να πρωτοστατεί μέσα από το ποιμαντικό, αλλά και από το κοινωνικό της έργο.
