Σαν σήμερα προσγειώθηκε στο Ντάργουιν η πρωτοπόρος Βρετανίδα αεροπόρος Amy Johnson
Πριν από 91 χρόνια, μια 27χρονη Βρετανίδα γινόταν η πρώτη γυναίκα αεροπόρος που πέταξε μόνη της από τη Βρετανία ως την Αυστραλία. Ο “Ιάσονας”, το αεροπλάνο που κυβερνούσε η Amy Johnson, προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο του Ντάργουϊν μια μέρα σαν σήμερα, στις 24 Μαΐου του 1930.
Το φιλόδοξο ταξίδι της νεαρής αεροπόρου είχε ξεκινήσει στις 5 Μαΐου, από το Croydon του Λονδίνου. Για να φτάσει στους Αντίποδες, είχε διανύσει περί τα 18.000 χιλιόμετρα, κάνοντας αρκετές ενδιάμεσες στάσεις. Ονομαστικός προορισμός της Amy Johnson ήταν η πόλη του Σύδνεϋ, όπου ωστόσο έφτασε με άλλο αεροπλάνο, καθώς ο “Ιάσονας” είχε υποστεί βλάβη κατά την προσγείωσή του στη Βρισβάνη. Έστω κι έτσι, όμως, το όνομά της είχε γραφτεί στην ιστορία και έκτοτε έγινε γνωστό παγκοσμίως.
Η Amy Johnson είχε γεννηθεί το 1903 και από νεαρή ηλικία την προσέλκυσε η αεροπορία. Το 1929 απέκτησε διαδοχικά πιστοποιητικό ερασιτέχνη πιλότου και δίπλωμα πιλότου “A”, αμφότερα από την Αερολέσχη του Λονδίνου, και μέσα στο ίδιο έτος έγινε η πρώτη Βρετανίδα γυναίκα που πήρε δίπλωμα μηχανικού εδάφους.
Μετά από το μεγάλο επίτευγμά της, να ταξιδέψει μόνη της ως την Αυστραλία, τιμήθηκε με το βραβείο Harmon Trophy και το παράσημο CBE. Ο “Ιάσων”, το πρώτο της αεροσκάφος που σήμερα διατηρείται στο Μουσείο Επιστήμης του Λονδίνου, το 1931 αντικαταστάθηκε από τον “Ιάσονα ΙΙ”, με τον οποίο πέταξε σε 21 ώρες από το Λονδίνο στη Μόσχα, έχοντας ως συγκυβερνήτη τον Jack Humphreys. Από εκεί συνέχισαν το ταξίδι τους πάνω από τη Σιβηρία, φτάνοντας μέχρι το Τόκιο και επιτυγχάνοντας ένα νέο ρεκόρ χρόνου ταξιδιού από τη Βρετανία στην Ιαπωνία.
Τον αμέσως επόμενο χρόνο η 29χρονη πια Johnson ενώθηκε με τα δεσμά του γάμου, με τον επίσης πιλότο Jim Mollison. Την ίδια χρονιά, με το αεροσκάφος “Σύννεφο της ερήμου”, κατέρριψε το ρεκόρ του συζύγου της, που αφορούσε σε μοναχική πτήση από το Λονδίνο μέχρι το Κέιπ Τάουν της Νοτίου Αφρικής. Ακολούθησαν πολλές άλλες παγκόσμιες πρωτιές, από κοινού με τον Mollison, ενώ το 1936 πραγματοποίησε την τελευταία της πτήση-ρεκόρ, όπου κατέρριψε τη δική της επίδοση για το ταξίδι Βρετανία – Νότια Αφρική.
Όταν ξεκίνησε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, κι ενώ το 1938 είχε πάρει διαζύγιο, η Amy Johnson κατατάχθηκε στη νέα υπηρεσία Βοηθητικών Αερομεταφορών (Air Transport Auxiliary), το έργο της οποίας ήταν να μεταφέρει πιλοτάροντας αεροσκάφη της RAF προς/από επισκευή, νέα αεροσκάφη στις μονάδες τους ή και προς απόσυρση ανά την Αγγλία. Εκεί έφθασε στον βαθμό που ήταν αντίστοιχος του σμηναγού.
Δυστυχώς, όμως, στις 5 Ιανουαρίου 1941, πετώντας για την ATA ένα αεροσκάφος τύπου Airspeed Oxford από το Πρέστουικ μέσω Μπλάκπουλ στη βάση της RAF, στο αεροδρόμιο της Οξφόρδης, παρεξέκλινε πολύ της πορείας της εξαιτίας των δυσμενών καιρικών συνθηκών. Κατά την επικρατέστερη εκδοχή, αφού εξαντλήθηκαν τα καύσιμα του αεροσκάφους, η Johnson έπεσε με αλεξίπτωτο και το αεροσκάφος της συνετρίβη στις εκβολές του Τάμεση κοντά στο Herne Bay. Ένα μικρό επιταγμένο φέρι-μποτ είδε το αλεξίπτωτο της Τζόνσον να κατεβαίνει και εκείνη να καλεί σε βοήθεια μέσα από το νερό. Ωστόσο, οι δύσκολες καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν, κατέστησαν άκαρπες τις προσπάθειες που κατέβαλε το πλήρωμα του φέρι-μποτ για τη διάσωσή της. Το σώμα της Τζόνσον δεν βρέθηκε ποτέ, ενώ ο κυβερνήτης του φέρι – μποτ, Walter Fletcher, ο οποίος είχε βουτήξει στα παγωμένα νερά για να τη σώσει, πέθανε λίγες ημέρες αργότερα. Ο τελευταίος τιμήθηκε μεταθανατίως με το Μετάλλιο Αλβέρτου ναυαγοσωστικής.
Πάντως, μία δεύτερη εκδοχή θέλει η πτώση του αεροπλάνου που πιλοτάριζε η 38χρονη Amy Johnson, να οφείλεται σε φίλια πυρά. Η εκδοχή αυτή βασίζεται στη μετέπειτα μαρτυρία του παλαίμαχου πολεμιστή, Tom Mitchell, που ισχυρίστηκε οτι είχε καταρρίψει το αεροπλάνο της όταν δεν του έδωσε το σωστό σύνθημα κατά την πτήση της. Συγκεκριμένα, το 1999 ο Mitchell υποστήριξε ότι το αεροσκάφος εντοπίσθηκε και έγινε επαφή με τον ασύρματο, οπότε ζητήθηκε το συνθηματικό και η Johnson έδωσε λάθος συνθηματικό δύο φορές. “Τότε ρίξαμε 16 rounds αντιαεροπορικών πυρών και το αεροπλάνο έπεσε μέσα στην εκβολή του Τάμεση. Νομίσαμε όλοι ότι ήταν αεροπλάνο του εχθρού μέχρι την επόμενη μέρα, όταν διαβάσαμε τις εφημερίδες και καταλάβαμε ότι ήταν η Amy. Οι αξιωματικοί μάς είπαν να μην πούμε ποτέ σε κανέναν τι συνέβη”.
Πληθώρα τιμητικών διακρίσεων και ένα δημοφιλές τραγούδι για το ταξίδι στην Αυστραλία
Τα σπουδαία κατορθώματα της Amy Johnson αναγνωρίστηκαν όσο ήταν εν ζωή, αλλά και μετά τον θάνατό της. Αρχής γενομένης από το 1930, όταν ταξίδεψε από τη Βρετανία στην Αυστραλία, γνώρισε την αποθέωση μέσα από ένα τραγούδι, ιδιαίτερα δημοφιλές την εποχή εκείνη, υπό τον τίτλο “Amy, Wonderful Amy”.
Την περίοδο 1935 – 1937 διετέλεσε πρόεδρος της βρετανικής Εταιρείας Γυναικών Μηχανικών. Το 1974 έγιναν τα αποκαλυπτήρια αγάλματος προς τιμήν της στο Kingston upon Hull, για να ακολουθήσουν άλλα δύο, το 2016, το ένα επίσης στο Hull και το άλλο στο Herne Bay, κοντά στο σημείο όπου έπεσε με το αεροπλάνο της. Το 2017 η Google τίμησε τα 114α γενέθλιά της με ένα Google Doodle, ενώ το ίδιο έτος η αεροπορική εταιρεία Norwegian Long Haul ζωγράφισε στο ουραίο πτερύγιο δύο εκ των αεροπλάνων της ένα πορτρέτο της. Το όνομά της έχουν λάβει: το “Κτήριο Amy Johnson”, που στεγάζει το Τμήμα Αυτόματου Ελέγχου και Μηχανικής Συστημάτων του Πανεπιστημίου του Sheffield, το “Δημοτικό Σχολείο Amy Johnson” στο Roundshaw Estate, στα νότια του Λονδίνου, το “Amy Johnson Comet Restoration Centre” στο Derby, το “Amy’s Restaurant and Bar” στα ξενοδοχεία Χίλτον, τόσο στο Αεροδρόμιο Γκάτγουικ, όσο και στο Αεροδρόμιο Στάνστεντ, η Λεωφόρος Amy Johnson στο Ντάργουιν της Αυστραλίας, ο δρόμος Amy Johnson Way στο Μπλάκπουλ, δίπλα στο Αεροδρόμιο του Μπλάκπουλ, η ετήσια “Διάλεξη Amy Johnson”, που θεσμοθετήθηκε το 2011 από τη Βασιλική Αεροναυτική Εταιρεία, καθώς και πολλά αεροπλάνα.
