Πατριάρχης Αλεξανδρείας: «Δεν θα παύσομε σε κάθε περίσταση να επαναλαμβάνομε το “στώμεν καλώς”»

Πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι της Τρίτης, 29 Οκτωβρίου, στο Δημαρχείο Ρεθύμνου, η επίσημη τελετή ανακήρυξης του Μακαριωτάτου Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου Β’ ε Επίτιμο Δημότη του Δήμου Ρεθύμνης.

Στην ομιλία του ο Δήμαρχος Ρεθύμνης και Προέδρος της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Κρήτης κ. Γιώργης Μαρινάκης χαρακτήρισε υψίστη τιμή για την τοπική κοινωνία την παρουσία του «προσφιλούς συμπατριώτη μας, Πατριάρχη Θεοδώρου του Β’» στην κορύφωση των επετειακών εκδηλώσεων για την 200η επέτειο από τη μαρτυρική τελείωση των Αγίων Τεσσάρων Νεομαρτύρων της Ρεθύμνης. 

Στη συνέχεια, καλωσόρισε με θερμούς λόγους τον Προκαθήμενο του δευτερόθρονου Πατριαρχείου, εκφράζοντας τη χαρά και τη συγκίνηση όλων «για την εξέλιξη του νεαρού διακόνου Διονυσίου Χορευτάκη που γνωρίσαμε μερικές δεκαετίες πριν στο Σπήλι, δίπλα στον αείμνηστο, λόγιο Ιεράρχη Θεόδωρο Τζεδάκη, που πάντα θα ευγνωμονούμε για την προσφορά του και στις δύο Μητροπόλεις του νομού μας». 

Έπειτα αναφέρθηκε στην ιστορική πορεία, τον χαρακτήρα και την εξέλιξη της πόλεως του Ρεθύμνου, και επισήμανε πως η τοπική κοινωνία «αναπτερώνεται από την πνευματική υποστήριξη χαρισματικών ηγετών, όπως εσείς». Εστιάζοντας στην προσωπικότητα του τιμωμένου, τόνισε ότι κοσμεί την Ορθοδοξία και έκανε αναλυτική μνεία στο πολυσχιδές έργο του. «Με όπλο σας την Αγάπη Χριστού, κερδίζετε τον σεβασμό και την εκτίμηση των Ορθοδόξων και μη», σημείωσε μεταξύ άλλων, ενώ προσέθεσε: «Είστε ο αγωνιστής Πατριάρχης που, παρά το υπερμεγέθες του έργου και της προσφοράς Σας, δέχεστε την επίθεση, την αδικία, την υπονόμευση. Η αντικανονική, ανιστόρητη και πρωτοφανή για τα Χριστιανικά δεδομένα της Ανατολής, εισπήδηση του Ορθόδοξου Πατριαρχείου Μόσχας στην Εκκλησία της Αφρικής, ήρθε να πληγώσει την παγκόσμια Ορθοδοξία. Και μάλιστα σε βάρος ενός Πατριάρχη που έχει εργαστεί, έχει υπηρετήσει και έχει προσφέρει ένα μεγάλο μέρος της ζωής του στην Ρωσική εκκλησία, υπηρετώντας ως Πατριαρχικός Εκπρόσωπος στην Οδησσό από το 1985 ως το 1990».

Επιμένοντας στο συγκεκριμένο ζήτημα, ο κ. Μαρινάκης υπογράμμισε ότι «ο λαός της Ρεθύμνης και της Κρήτης, όλοι μας, είμαστε στο πλευρό Σας». «Καταδικάζουμε την στάση και τις πράξεις της Ρωσικής Εκκλησίας», συνέχισε, «και αξιώνουμε την άμεση αποκατάσταση της κανονικής τάξης στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής. Το δίκαιο είναι με το μέρος Σας. Και εμείς γνωρίζουμε όπως και εσείς, γιατί είστε Κρητικός, πως η αντικανονικότητα και η υπονόμευση κάθε μορφής ελευθερίας, μας βρίσκει αντίθετους. Στον αγώνα Σας αυτό να μας θεωρείτε συναγωνιστές. Όπως και σε κάθε πτυχή του πολυσχιδούς έργου Σας, να μας θεωρείτε αρωγούς!».

Κατακλείοντας, ο Δήμαρχος Ρεθύμνης τόνισε προς τον Αλεξανδρινό Προκαθήμενο ότι «για εμάς τους Ρεθυμνιώτες θα παραμείνετε  πηγή έμπνευσης, πρότυπο ανθρώπου που απέδειξε με τις ενάρετες επιλογές του, τη στάση ζωής του και τη θαυμαστή διαδρομή του πως η ταπεινή καταγωγή, από τόπο φτωχό σε υλικά αγαθά μα πλούσιο σε αξίες, ιδανικά και ήθος, μπορεί ν’ αποτελέσει εφαλτήριο προόδου, αναζήτησης και κατάκτησης του ωραίου, του ωφέλιμου και του αυθεντικού. Είμαστε περήφανοι που μας δίδετε η ευκαιρία να σας θεωρούμε και επισήμως συνδημότη μας. Με τη δική σας συνδρομή, ενισχύεται η φυσιογνωμία του Ρεθύμνου ως πόλης που πάντα όλοι επιστρέφουν όχι μόνον για την ιστορία, τον πολιτισμό και τη φυσική της ομορφιά, μα και για την ποιότητα των ανθρώπων της».

Ο Πατριάρχης κ.κ. Θεόδωρος παρέλαβε συγκινημένος τον πάπυρο, στον οποίο αναγράφεται η ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Ρεθύμνης, σύμφωνα με την οποία ανακηρύχθηκε Επίτιμος Δημότης του Δήμου Ρεθύμνης, μαζί με ένα συμβολικό αναμνηστικό δώρο, μια ποιμαντορική ράβδο. Αντιφωνώντας ο Μακαριώτατος, ευχαρίστησε εγκάρδια τον Δήμαρχο και όλα τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου, ενώ αναφέρθηκε με λόγους από καρδιάς στο Ρέθυμνο, «αυτό τον τόπο των Γραμμάτων, του Πολιτισμού, της Παιδείας και της προόδου! Τον τόπο των λογίων και των αγίων! Τον τόπο στον οποίο καθένας χαίρεται να επιστρέφει!».

«Τα βήματά μου οδήγησαν στο όμορφο Ρέθυμνο, αυτή τη φορά, τα τέσσερα παλληκάρια του», συνέχισε, «τα τέσσερα ολόφωτα αστέρια του ουρανού, Μανουήλ, Αγγελής, Γεώργιος και Νικόλαος, στη συμπλήρωση εφέτος διακοσίων ετών από τη μαρτυρική τους τελείωση, “για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία”. Οι Τέσσερις Νεομάρτυρες που γίνονται φωτεινοί οδοδείκτες για κάθε ένα άνθρωπο που επιλέγει στη ζωή του να οδηγείται και να εμπνέεται από το φως, και να αφήνει μακριά και πίσω του τα κάθε λογής σκοτάδια. Οι Άγιοι Τέσσερις Μάρτυρες μάς προσκαλούν στις επάλξεις του χρέους και του καθήκοντος, χωρίς εκπτώσεις και υπαναχωρήσεις, καθώς γνωρίζομε όλοι καλώς, ότι, δεν υπηρετούμε αγαθά που έχουν ημερομηνία λήξης, αλλά διακονούμε αιώνια και ατελεύτητα ιδανικά, την ταυτότητα και τη μαρτυρία του Γένους, τα ένδοξα και τετιμημένα του Έθνους μας. Γνωρίζομε ότι εμείς θα φύγομε και άλλοι θα έρθουν να συνεχίσουν, λαμβάνοντας τη σκυτάλη. Γνωρίζομε αυτό πού έλεγε τόσο όμορφα ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας Στυλιανός, ο Ρεθύμνιος: “εάν δεν μπορέσεις να καταφέρεις σπουδαία και μεγάλα, τουλάχιστον να αγωνιστείς να μην προδώσεις σπουδαία και μεγάλα”. Γι’ αυτό και εμείς, στο Παλαίφατο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, δεν διστάζομε, ολίγοι μα και αμέτρητοι, να υψώσομε τη φωνή μας, για κάθε μορφής βία, αδικία και εκμετάλλευση».

Ακολούθως ο Μακαριώτατος αναφέρθηκε στην αντικανονική εισπήδηση της Εκκλησίας της Ρωσίας, που «δυστυχώς, λησμόνησε κάθε έννοια εκκλησιαστικού δικαίου και τάξεως και προσπαθεί, με κοσμικούς τρόπους και οικονομικά μεγέθη επιβολής, κινουμένη εντός του επάρατου εθνοφυλετισμού, να καταστρατηγήσει όσα οι Πατέρες μας και Οικουμενικές Σύνοδοι διεσφάλησαν στην πορεία των αιώνων». «Δεν θα παύσομε», υπογράμμισε, «σε κάθε περίσταση να επαναλαμβάνομε το “στώμεν καλώς”. Δεν θα παύσομε, αγωνιζόμενοι σθεναρά, να διαφυλάσσομε τα ιερά και τα όσια που παρελάβαμε και έχομε ευθύνη να παραδώσομε στους επιγενομένους. Δεν θα παύσομε να στρέφομε το βλέμμα μας σε αδελφούς ηγαπημένους, ως σήμερον εδώ, στο Ρέθυμνο, και σε ολόκληρη τη Μεγαλόνησο και Λεβεντογέννα Κρήτη, που ενισχύουν τον αγώνα και την ταπεινή μας προσπάθεια και μάς βεβαιώνουν με κάθε τρόπο ότι η αλήθεια πάντοτε λάμπει και στο τέλος νικά! Ότι τα σχήματα και τα πράγματα του κόσμου τούτου έχουν αρχή και τέλος! Ότι δεν είμαστε και δεν θα είμαστε ποτέ μόνοι μας στο έργο της Ιεραποστολής, καθώς ως έχει γραφεί προσφυώς, “Εκκλησία χωρίς ιεραποστολή, είναι Εκκλησία χωρίς αποστολή””.

Καταληκτικά, ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας ευχαρίστησε όλους για τις εκδηλώσεις της αγάπης τους, σημειώνοντας ότι «μας στηρίζουν και μας ενισχύουν στο ιεραποστολικό μας έργο» και ευχόμενος «η Παναγία μας η Αντιφωνήτρια, και οι Άγιοι Τέσσερις Μάρτυρές μας, να σκεπάζουν και να ευλογούν τον τόπο και όλους τους ανθρώπους του».