Κρήτη: Χιλιάδες προσευχές στην έρημο του Γκιώνα
Χιλιάδες οι πιστοί που, και πάλι, ζωντάνεψαν την έρημο του Γκιώνα στο περιώνυμο ιερό προσκύνημα του Τιμίου Προδρόμου, το οποίο εορτάζει κατά την αποτομή της Τιμίας Κάρας του Βαπτιστού Ιωάννου. Πρόκειται περί μοναστηριακού συγκροτήματος, στους δυτικούς γκρεμνούς του Ακρωτηρίου «Σπάθα» της Κισάμου, που ήκμασε κατά την όψιμη Ενετοκρατία. Σώζονται το Καθολικό και περιμετρικά απομεινάρια κτισμάτων, τα οποία έχουν αναπαλαιωθεί. Ανάμεσα στους χιλιάδες των προσκυνητών που κατακλύζουν το ιερό προσκύνημα του Γκιώνα, κυρίως κατά την παραμονή, και πλήθη πιστών, κάθε ηλικίας, που εκπληρώνουν το «τάμα» τους.
Περπατούν, επί ώρες πολλές, πολλοί από αυτούς ανυπόδητοι, διασχίζοντας τους κακοτράχαλους και δύσβατους γκρεμνούς του Ακρωτηρίου «Σπάθα», μέσα σε σύννεφα σκόνης που τα εκατοντάδες, χιλιάδες, αυτοκίνητα σηκώνουν κατά το πέρασμα τους, κρατώντας τα τάματα της ευλάβειας τους (λαμπάδες, άρτους, κεριά, κ.α.). Κάθε τάμα και μια προσευχή. Μια δέηση, μια ικεσία, μια ευχαριστία, μια παράκληση.
Του Εσπερινού χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος, ο οποίος, με λόγους θερμούς και καρδιακούς, επαίνεσε την πίστη και την ευλάβεια των χιλιάδων προσκυνητών. «Μας συγκινεί και μας διδάσκει η ευλάβεια σάς. Όσο υπάρχει αυτή η πίστη στον λαό μας, οι συνειδήσεις θα αφυπνίζονται από την φωνή του Τιμίου Προδρόμου, το κήρυγμα της μετανοίας, που αποτελεί παγκόσμιο, πανανθρώπινο δικαίωμα· δικαίωμα που ξεκλειδώνει τον Ουρανό και γεμίζει την ψυχή με Χάρι και Θεό. Τρανή απάντηση σε όλους αυτούς των καιρών μας που, εν ονόματι του σεβασμού στην διαφορετικότητα, με τρόπους προκλητικούς, χλευάζουν και εμπαίζουν την πίστη του άλλου. Που την παραδοσιακή οικογένεια της ευλογημένης συζυγίας ανδρός και γυναικός, τις οικογενειακές αξίες και τις εθνικές ταυτότητες τα θεωρούν “ιδεολογικά στερεότυπα”.
Η έρημος του Γκιώνα, κάτω από τη σκέπη και πατρική στοργή του συγγενούς του Κυρίου, Προφήτου Ιωάννου, του Προδρόμου και Βαπτιστού, τούτος ο ιερός και άγιος τόπος, σήμερα και πάντοτε, μας παρηγορεί μέσα στην απαρακλησία του· μας ξεδιψάζει από το νερό που στερείται, μας αναψύχει στην σχεδόν ανύπαρκτη βλάστησή του, μας φιλοξενεί μέσα στην πτωχεία του. Βρίσκομε το στίγμα και την πορεία μας μέσα στην ερημία του τόπου. Ας ανοίξουμε τα ώτα της ψυχής και της καρδιάς μας να ακούσουμε την φωνή του ‘βοώντος εν τη ερήμω’ Προδρόμου. Μετανοήστε, αντισταθείτε. Σταθείτε με φρόνημα ηρωικό σε κάθε τι που στόχο έχει να αλώσει και αλλοτριώσει την αλήθεια της πίστης. Γίνετε ομολογητές και μάρτυρες. Ο λόγος του και η παραγγελία του. Άραγε θα τον ακούσουμε;».
