Πέθανε ο δεξιοτέχνης του κλαρίνου Πέτρο-Λούκας Χαλκιάς
Απεβίωσε ο δεξιοτέχνης του κλαρίνου, Πέτρο-Λούκας Χαλκιάς, σε ηλικία 91 ετών. Την είδηση του θανάτου του έκαναν γνωστή συνάδελφοί του με αναρτήσεις τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Γεννημένος το 1934, στο Δελβινάκι Ιωαννίνων, ο Πέτρος-Λούκας Χαλκιάς μεγάλωσε σε μια οικογένεια με βαθιές ρίζες στη μουσική παράδοση της Ηπείρου. Το κλαρίνο εξέφραζε την ψυχή του και από παιδί ξεχώρισε για τη μοναδική του δεξιοτεχνία και τον αξεπέραστο ήχο του. Δεν περιορίστηκε στην εκτέλεση της παραδοσιακής μουσικής, αλλά την ανανέωσε, την εμπλούτισε, κάνοντας την να μιλά στην καρδιά του ακροατηρίου του.
Πληροφορηθείς τον θάνατο του δεξιοτέχνη του κλαρίνου, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνος Αν. Τασούλας έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Απεβίωσε σήμερα ο θρύλος της δημοτικής μας μουσικής και ιδιαίτερα της ηπειρωτικής, Πέτρος Λούκας Χαλκιάς, πλήρης ημερών. Στις συνειδήσεις όλων των Ελλήνων είναι ο κορυφαίος εκπρόσωπος του δημοτικού μας τραγουδιού, που το μετέφερε, κερδίζοντας το θαυμασμό, ήδη από τα 11 του χρόνια, ως τα πέρατα του κόσμου.
Ο Πέτρος Λούκας Χαλκιάς έφυγε από τη ζωή, αλλά δεν σίγησε ούτε θα σιγήσει. Το σπουδαίο έργο του και τα ακούσματά του, θα συντροφεύουν και θα συγκινούν βαθιά, για πάντα, τους φίλους του δημοτικού μας τραγουδιού.
Στους οικείους του εκφράζω τα πλέον θερμά μου συλλυπητήρια».
Συλλυπητήριο μήνυμα για την απώλεια του Πέτρο-Λούκα Χαλκιά απηύθυνε και η Υπουργός Πολιτισμού της Ελλάδος κ. Λίνα Μενδώνη, αναφέροντας:
«Με βαθιά συγκίνηση και θλίψη αποχαιρετούμε τον Πέτρο-Λούκα Χαλκιά, τον κορυφαίο εκφραστή της ηπειρώτικης παραδοσιακής μουσικής, τον αξεπέραστο κλαρινίστα, τον δεξιοτέχνη ερμηνευτή που, με τη μουσική του, μύησε τους Έλληνες και τον κόσμο στη ζωντανή φωνή της παράδοσής μας. Η απώλειά του δεν είναι απλώς η απώλεια ενός μεγάλου μουσικού, αλλά ενός πιστού φύλακα της μουσικής κληρονομιάς μας και της πολιτιστικής μας ταυτότητας. Αφήνει πίσω του ένα δυσαναπλήρωτο κενό στην παραδοσιακή μουσική και στην καρδιά της Ηπείρου.
Υπήρξε, δικαίως, ο «πατριάρχης» του κλαρίνου, τίτλος που του αποδόθηκε για την αδιαμφισβήτητη δεξιοτεχνική κυριαρχία του. Δωρικός ερμηνευτής, σεμνός και προσηνής, αταλάντευτα αφοσιωμένος στην τέχνη του και πάντοτε αρωγός και πολύτιμος δάσκαλος των νεότερων καλλιτεχνών. Η παραδοσιακή μουσική μας δεν θα είναι πια ποτέ η ίδια χωρίς την εμβληματική του παρουσία. Ωστόσο, η εξέχουσα προσφορά του θα μείνει ζωντανή, να μας συγκινεί, να μας διδάσκει, να μας ενώνει. Η Ελλάδα, ιδιαίτερα η Ήπειρος, τον αποχαιρετούν με θλίψη και υπερηφάνεια.
Στην οικογένειά του, τους πολλούς μαθητές του και τους αμέτρητους φίλους του απευθύνω τα ειλικρινέστατα συλλυπητήρια μου».
