85α γενέθλια του Οικουμενικού Πατριάρχου – Έτη πολλά και ευλογημένα, Παναγιώτατε!

Σε εποχές σαν αυτή που διανύουμε, με διχασμούς και φανατισμούς, αναταραχές και συγκρούσεις, η ανθρωπότητα έχει ανάγκη από ηγετικές προσωπικότητες που διαθέτουν ήθος, σοφία και διορατικότητα, που μιλούν τη γλώσσα της αγάπης, της δικαιοσύνης και της αλήθειας, που παραμένουν προσηλωμένες στον διάλογο, την αλληλοκατανόηση, τη συμφιλίωση και την ειρήνη.

Μέσα σε αυτή την ταραχώδη συγκυρία, μας προσφέρονται πλείστοι λόγοι και ευκαιρίες να αναλογιστούμε πόσο μεγάλη ευλογία συνιστά η παρουσία του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου στην κορυφή της Ορθοδοξίας και μεταξύ των πλέον αναγνωρισμένων και σεβασμίων προσωπικοτήτων ανά την υφήλιο.

Μία τέτοια ευκαιρία είναι τα σημερινά γενέθλια του Οικουμενικού Πατριάρχου, μια ευκαιρία να στρέψουμε τους οφθαλμούς της καρδιάς μας προς το Σεπτό Κέντρο της Ορθοδοξίας και να προσευχηθούμε για τη σωματική υγεία, την πνευματική διαύγεια και τη μακροημέρευση του πνευματικού μας πατέρα.

Όλα ξεκίνησαν πριν 85 χρόνια – για την ακρίβεια, στις 29 Φεβρουαρίου του έτους 1940 – στο χωριό Άγιοι Θεόδωροι της Ίμβρου. Ο Δημήτριος, όπως ήταν το βαπτιστικό όνομα του Παναγιωτάτου, γαλουχήθηκε χριστοπρεπώς από τους γονείς του Χρήστο και Μερόπη Αρχοντώνη και από νωρίς έδειξε την κλίση του προς την Εκκλησία. Ο εφημέριος του χωριού του, π. Αστέριος, και ο αοίδιμος Μητροπολίτης Γέρων Χαλκηδόνος Μελίτων, επί σειρά ετών Ποιμενάρχης της γενέτειρας του Πατριάρχη, ήταν τα πρόσωπα που διεδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στην απόφασή του να εισέλθει στην ιερωσύνη. Πράγμα το οποίο συνέβη το έτος 1961, την προπαραμονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην Ίμβρο, κι ενώ προηγήθηκε η φοίτησή του στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης.

Το 1969 ο Παναγιώτατος έλαβε τον δεύτερο βαθμό της ιερωσύνης και το οφφίκιο του Αρχιμανδρίτου, ενώ το 1972 ο αοίδιμος Οικουμενικός Πατριάρχης Δημήτριος τού εμπιστεύτηκε τη θέση του Διευθυντού του Ιδιαιτέρου Πατριαρχικού Γραφείου. Έναν χρόνο αργότερα, εξελέγη Μητροπολίτης Φιλαδελφείας, ενώ παρέμεινε Διευθυντής του Πατριαρχικού Γραφείου. Το 1990, ύστερα από την εκδημία του πνευματικού του πατρός, Μητροπολίτου Γέροντος Χαλκηδόνος Μελίτωνος, εξελέγη παμψηφεί διάδοχός του. Ιστορική ημέρα, για τον ίδιο αλλά κυρίως για τον Ορθόδοξο κόσμο, και ευρύτερα, ήταν η 22α Οκτωβρίου του 1991, όταν εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και Οικουμενικος Πατριάρχης, εις διαδοχήν του Πατριάρχου Δημητρίου.

Από τη 2α Νοεμβρίου του ιδίου έτους, οπότε ενθρονίστηκε, και για τα επόμενα 33 και πλέον έτη, ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος πηδαλιουχεί με σταθερότητα και ασφάλεια το νοητό σκάφος της Ορθοδόξου Εκκλησίας, με τον θεόπνευστο και συγκροτημένο λόγο του να λειτουργεί σαν ακλόνητη άγκυρα, για τους Ορθοδόξους και όχι μόνο, στις κατά καιρούς φουρτούνες και αναταραχές.

Αναλογιζόμενοι λοιπόν σήμερα πόσο πολύ έχουμε ανάγκη την παρουσία και τη φωνή του Πατριάρχη της αγάπης, της ειρήνης και της καταλλαγής, παρακαλούμε από βάθους καρδίας τον πανάγαθο Θεό να του χαρίζει πολλά ακόμη έτη, έτη υγιεινά, ευλογημένα και καλλίκαρπα!

Εκ της συντακτικής ομάδος του «Βήματος»