Πατριαρχική χοροστασία στον πανηγυρίζοντα Ι.Ν. Αγίου Αλυπίου Ατταλείας, στα 180 έτη από την ανέγερσή του

Η Α.Θ. Παναγιότης ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, την Δευτέρα, 9 Δεκεμβρίου, χοροστάτησε στη Θεία Λειτουργία για την εορτή του Αγίου Αλυπίου, κατά το Ιουλιανό ημερολόγιο, στον πανηγυρίζοντα φερώνυμο Ιερό Ναό της Ι. Μητροπόλεως Πισιδίας, ο οποίος εφέτος εορτάζει την 180η επέτειο από την ανέγερσή του.

Εκκλησιάστηκαν ο Θεοφιλ. Επίσκοπος Ευδοκιάδος κ. Αμβρόσιος, βοηθός Επίσκοπος στην Ι. Μητρόπολη Πισιδίας, κληρικοί της Μητροπόλεως, ετερόδοξοι κληρικοί που διακονούν στην περιοχή, ο Πρόξενος της Ουκρανίας στην Αττάλεια κ. Oleksandr Voronin, και αρκετοί πιστοί – ελληνικής, ρωσσικής, ουκρανικής, βουλγαρικής, ρουμανικής, γεωργιανής και τουρκικής καταγωγής, εκ του πολυεθνικού ποιμνίου της τοπικής Εκκλησίας.

Στην ομιλία του, ο Παναγιώτατος, αναφέρθηκε στον τιμώμενο Άγιο και, μεταξύ άλλων, στον σεβασμό των Ατταλιωτών προς τον Αλύπιο, γεγονός που τους οδήγησε να ανεγείρουν Ναό προς τιμήν του.

«Ο Αλύπιος, που εξωτερικώς ήτο ένα αραχνώδες σωματικόν ερείπιον, έγινε ένας πανύψηλος γρανιτώδης στύλος της πίστεως και της αρετής! Οι Χριστιανοί τον αγάπησαν, τον εσεβάσθησαν και τον ετίμησαν ως Άγιον ακόμη και εν ζωή! Επί αιώνας η φήμη του συνεκίνει τους πιστούς, ώστε και εδώ, να ανεγερθή ο σεβάσμιος τούτος ναός προς τιμήν του από τους ευσεβείς Ατταλειώτας, προ εκατόν ογδοήκοντα ετών, τότε ακριβώς που εκτίζετο εις την Χάλκην η σεβασμία Θεολογική μας Σχολή, η δυστυχώς ακόμη ακουσίως κλειστή. Εθεμελιώθη την 1ην Αυγούστου 1843 και απεπερατώθη την 7ην Μαίου 1844. Αιωνία και εν ευλογίαις να είναι η μνήμη των ευσεβών κτητόρων.

Ο ναός μετά από ογδοήκοντα έτη, συνεπεία της επελθούσης συμφοράς, εσίγησε και έπαυσε λειτουργούμενος, επί ογδοήκοντα επίσης ολόκληρα έτη! Αλλά, η πανσθενής δεξιά του Θεού εθαυματούργησεν εντυπωσιακώς τα τελευταία χρόνια και ιδού, ανοικτός και πάλιν ο οίκος του Αγίου Αλυπίου, ριζικώς ανακαινισμένος και κατά πάντα ευπρεπής, στεγάζει τους Χριστιανούς της Ατταλείας και την λογικήν λατρείαν των και συνδέει αγιαστικώς το νυν με το τότε και με το αιώνιον, τους ζώντας με τους κεκοιμημένους και όσους πρόκειται να γεννηθούν, τους ήδη ενταύθα με τους εντεύθεν προ ενός αιώνος εκριζωθέντας, την γην με τον ουρανόν! Αιωνία και αγία η μνήμη του πολλά μοχθήσαντος διά την ανάστασιν της πεπτωκυίας σκηνής της Πισιδίας και την ανάκτησιν και αναστήλωσιν και του ιερού Ναού τούτου αοιδίμου Μητροπολίτου Πισιδίας κυρού Σωτηρίου, του ιεραποστόλου της Κορέας! Εις ηλικίαν γεροντικήν, με ζήλον νεανικόν, ειργάσθη φιλοτίμως και εδώ εις την αρχαίαν αυτήν κοιτίδα του Χριστιανισμού, και με την βοήθειαν του Θεού, την καθοδήγησιν της Μητρός Εκκλησίας και την συνδρομήν πολλών ανθρώπων, ημετέρων και θύραθεν, εγένετο ο υπηρέτης του θαύματος που ζώμεν σήμερον. Είθε, διά πρεσβειών της Παναγίας Πισιδιωτίσσης, του Αγίου Αλυπίου και όλων των Αγίων της Πισιδίας, Σίδης και Ατταλείας, με πρώτον τον κορυφαίον Απόστολον Παύλον, να έχη πλούσιον τον μισθόν των κόπων και αγώνων του παρά Κυρίου εις την Χώραν των Ζώντων!».

Στη συνέχεια ο Πατριάρχης επεσήμανε:

«Η Μήτηρ Εκκλησία απαύστως αγρυπνεί και μεριμνά εν αγάπη πολλή και διά την Θεόσωστον Μητρόπολιν Πισιδίας, όπως δι’ όλα τα τέκνα της. Ήδη την σκυτάλην της διαποιμάνσεως της τοπικής Εκκλησίας και την ευθύνην της ευσταθείας και αυξήσεως αυτής έχει από διετίας εμπιστευθή εις τας αξίας χείρας του Ιερωτάτου Μητροπολίτου Πισιδίας κ. Ιώβ, διαπρεπούς ακαδημαικού και εμπείρου Ιεράρχου, ο οποίος μαζί με τον Θεοφιλέστατον Βοηθόν του Επίσκοπον κ. Αμβρόσιον, δόκιμον και αυτόν και αφωσιωμένον εργάτην της Εκκλησίας, και τους καλούς συνεργάτας των Πρεσβυτέρους, διακονούν ευόρκως και θυσιαστικώς το πολυεθνικόν και πολύγλωσσον χριστεπώνυμον πλήρωμα της ευλογημένης ταύτης Επαρχίας του Οικουμενικού ημών Θρόνου. Και ασφαλώς, όπως ο φωτιστής του τόπου Απόστολος Παύλος τονίζει, “εν γαρ Χριστώ Ιησού ουκ ένι Ιουδαίος ουδέ Έλλην”, συνεπώς και ούτε Ρώσος, ούτε Ουκρανός, ούτε Γεωργιανός, ούτε Σέρβος, ούτε Ρουμάνος, ούτε άλλος τις, “πάντες γαρ εις εστε εν Χριστώ Ιησού”. Όλοι οι ευλογημένοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί της Ατταλείας, ανεξαρτήτως εθνικής καταγωγής και γλωσσικής εκφράσεως, είσθε, αγαπητοί, μία ποίμνη Χριστού, υπό ένα ποιμένα και Επίσκοπον, εν σώμα, μία ψυχή, μία εκκλησιαστική κοινότης και παρουσία. Μακράν από σας ο πειρασμός εθνοφυλε-τικών διακρίσεων, οι οποίες διασπούν και σχίζουν την Εκκλησίαν! Είσθε μικρόν ποίμνιον, εν μέσω μη χριστιανικού περιβάλλοντος. Μικρά ζύμη. Αγωνισθήτε μαζί με τον Ποιμενάρχην σας, τον Επίσκοπον και τους Ιερείς σας, να δίδετε καθημερινώς προς πάντας καλήν μαρτυρίαν Ιησού Χριστού. Να αγιάζεσθε λειτουργικώς, όσον τακτικώτερον και πυκνότερον δύνασθε, εις τον πλήρη θείας Χάριτος ναόν σας του Αγίου Αλυπίου, και να ζήτε το υπερφυές Μυστήριον της Εκκλησίας. Γνωρίζομεν ότι η Θεία Λειτουργία τελείται εδώ καθημερινώς. Αυτό είναι η μεγαλυτέρα ευλογία διά εσάς και τον τόπον. Ο Κύριος και η Θεοτόκος και όλοι οι Άγιοί μας θα χαίρωνται να σας βλέπουν συνερχομένους αδελφικώς και ειρηνικώς εις την κοινήν και λογικήν λατρείαν. Θα χαίρωνται να αισθάνωνται ότι “μυρίζετε λιβάνι”, κατά το δη λεγόμενον. Μη λησμονείτε ότι εδώ είσθε όπως το “άλας της γης” και “πόλις επάνω όρους κειμένη”. Οφείλετε να είσθε φωτεινόν παράδειγμα ήθους και αρετής, εργάται καλών και αγίων έργων ανθρωπισμού και αγάπης, ώστε βλέποντες την οδόν και τον τρόπον σας να παραδειγματίζωνται και οι θύραθεν και να δοξάζεται έτσι το πανάγιον όνομα του Θεού.

Επί τη ευκαιρία εκφράζομεν θερμάς και ευγνώμονας ευχαριστίας προς τας εντίμους Κρατικάς και Δημοτικάς Αρχάς της πόλεως και της περιοχής διά την δυνατότητα που μας έδωσαν να αναστηλώσωμεν τον Ναόν και να είναι σήμερον ένα φωτεινόν σημείον Πολιτισμού και θρησκευτικής λατρείας, ένας τόπος ειρήνης και καταλλαγής. Η ευμενής στάσις των τιμά την σύγχρονον Τουρκίαν!».

Στη συνέχεια απηύθυνε χαιρετισμό στην τουρκική γλώσσα.

Προηγουμένως, τον Πατριάρχη προσφώνησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Πισιδίας κ. Ιώβ, ο οποίος τον καλωσόρισε για άλλη μία φορά στην πόλη του Αττάλου και του Απόστολου Παύλου, και στη συνέχεια αναφέρθηκε στην ιστορία του Ναού.

«Ασφαλώς και δεν είναι τυχαίον το γεγονός, ότι ο μοναδικός εν λατρεία εν Ατταλεία Ναός Ορθόδοξος τιμάται επ’ονόματι του Αγίου Αλυπίου. Δεν είναι βεβαίως και τυχαίον το γεγονός, ότι ο Ναός ούτος όχι μόνον διεσώθη, αλλά σήμερον, χάρις εις την Παναγιότητά Σας, αποτελεί το κέντρον της Ορθοδόξου ζωής και μαρτυρίας εν τη ευλογημένη πόλει της Ατταλείας. Δεν αποτελεί ασφαλώς “τύχην”, αλλά ευλογημένην “ώραν”, το ότι σήμερον, προεξέρχοντος του νέου “κτίτορος” του, της Υμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος, εορτάζεται και τιμάται η επέτειος της συμπληρώσεως 180 ετών από της ανεγέρσεως υπό των αοιδίμων πρώτων κτιτόρων του Εύστρατίου, Κυριακού, Εφραίμ και Δημητρίου των Δανιηλίδων του ιερού τούτου σκηνώματος του Αγίου Αλυπίου του Κιονίτου.

Ο Ναός ούτος ο ιερός και ορθόδοξος είναι ο μόνος όστις εκ των δέκα περιλάμπρων Ναών της πόλεως διεσώθη. Και απεκτήθη χάρις εις την ιδικήν Σας, του Πατριάρχου μας, πρόνοιαν, υπό την στοργικήν μέριμναν και έπίβλεψιν του αειμνήστου προκατόχου μου Σωτηρίου, ούτινος η μνήμη είη αιωνία και περί της προσφοράς του οποίου όχι μόνον αι καρδίαι των πιστών αλλά και οι λίθοι της ιεράς ταύτης Μητροπόλεως κράζουν και προς τον οποίον η εύγνωμοσύνη πάντων ημών ανέκφραστος.

Η “λουσμένη με το αίμα ηρώων και μαρτύρων” πόλις της Ατταλείας και η Ιερά Μητρόπολις Πισιδίας, κλήρος και λαός, Σας υποδεχόμεθα εις την αναγεννωμένην εκ της τέφρας της Ορθόδοξον παρουσίαν εις τον Ιερόν τούτον Ναόν, ένθα “πέπαυται η λύπη” και η “κατάρα λέλυται” και λειτουργείται ο Ναός, ο οποίος “ηγοράσθη τιμής” μεγάλης, πνευματικής και υλικής, διά θυσιών πολλών του Ιερού Κέντρου της Ορθοδοξίας και Υμών προσωπικώς, Παναγιώτατε Δέσποτα».

Μετά την Απόλυση, ο Παναγιώτατος τέλεσε τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του μακαριστού Μητροπολίτου Πισιδίας Σωτηρίου (Τράμπα), και στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε μία μικρή μουσική εκδήλωση προς τιμήν του Παναγιωτάτου, από τα παιδιά του κατηχητικού και τα μέλη της χορωδίας του Ναού.

Αμέσως μετά ο Παναγιώτατος μετέβη στο Επισκοπείο, όπου τέλεσε τον Αγιασμό των εγκαινίων αυτού, μετά και την εκ βάθρων ανακαίνισή του.

Όπως επεσήμανε ο Μητροπολίτης Πισιδίας στην ομιλία του το ανακαινισμένο κτήριο θα αποτελέσει το πνευματικό κέντρο της Ορθοδόξου εκκλησιαστικής ζωής και μαρτυρίας.

«Ευλογήσατε, Παναγιώτατε, το έργον μας και τους συντελεστάς του, επωνύμους και ανωνύμους ευεργέτας και δωρητας που συνέβαλαν εις την εκτέλεσιν του έργου. Ευλογήσατε όλους μας, Ποιμενάρχην, ιερόν κλήρον, πιστόν πάσης εθνικότητος Ορθόδοξον λαόν. Ευχηθήτε ανεφέλως και επιτυχώς και απροσκόπττως να συνεχιζεται το έργον μας. Είναι γνωστά εις την Παναγιότητά Σας τα εσχάτως παρουσιαζόμενα προβλήματα. Μημονεύσατε τους κεκοιμημένους πατέρας και αδελφούς μας επί τα ίχνη των οποίων βαζίζομεν.

Ημείς Σας διαβαιούμεν ότι θα συνεχίσωμεν τον αγώνα και την διακονίαν μας με όλη μας δύναμιν. Ευλογήσατε διά της ιεράς τελετής τον ιστορικόν τούτον χώρον ποσφοράς και μαρτυρίας του Γένους μας και εν γένει του γένους των Ορθοδόξων. Ενισχύσατέ μας διά των Πατριαρχικών και πατρικών ευχών και ευλογιών Σας».

Ο Παναγιώτατος, στην αντιφώνησή του, εξέφρασε την Πατριαρχική ευαρέσκειά του προς τον Ποιμενάρχη, τον βοηθό Επίσκοπό του και όλους τους συνεργάτες τους για τη διακονία τους και το πολυδιάστατο έργο τους.

Φωτογραφίες: Νίκος Παπαχρήστου