Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors

Πατριαρχική Θεία Λειτουργία της εορτής των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στην Άρτα

Πατριαρχική Θεία Λειτουργία τελέστηκε το Σάββατο, 29 Ιουνίου, το πρωΐ, επί τη μνήμη των Αγίων Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, στον ενοριακό Ιερό Ναό Αγίου Μαξίμου του Γραικού Άρτης.

Έμπροσθεν του Ιερού Ναού πραγματοποιήθηκε επίσημη υποδοχή του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Άρτης κ. Καλλίνικο και τον Δήμαρχο Αρταίων κ. Χριστόφορο Σιαφάκα.

Κατά την Ακολουθία του Όρθρου, χοροστάτησε ο Σεβαασμιώτατος Γέρων Δέρκων κ. Απόστολος, ενώ της Θείας Λειτουργίας προεξήρχε η Α.Θ.Π. ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, συλλειτουργούντων των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Ιωαννίνων κ. Μαξίμου, ως εκπροσώπου του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, Προικονήσου κ. Ιωσήφ, Μαρωνείας και Κομοτηνής κ. Παντελεήμονος, Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιεροθέου, Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως κ. Αθηναγόρου, Λευκάδος και Ιθάκης κ. Θεοφίλου, Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ. Χρυσοστόμου και Κεφαλληνίας κ. Δημητρίου.

Συμπροσευχόμενοι παρέστησαν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Γέρων Δέρκων κ. Απόστολος, Άρτης κ. Καλλίνικος, πρώην Άρτης κ. Ιγνάτιος, Σταγών και Μετεώρων κ. Θεόκλητος και Καστορίας κ. Καλλίνικος.

Ο Σεβασμιώτατος  Μητροπολίτης Άρτης κ. Καλλίνικος, προσφώνησε τον Οικουμενικό Πατριάρχη και τον ευχαρίστησε για την τιμητική του πρώτη επίσκεψη στην Μητρόπολη. Συνάμα, του προσέφερε μια ποιμαντορική ράβδο ως ενθύμιο της επισκέψεώς του.

Ακολούθως, τον Οικουμενικό Πατριάρχη προσφώνησαν οι Βουλευτές του νομού κ. Γεώργιος Στύλιος και κ. Όλγα Γεροβασίλη, ο Αντιπεριφερειάρχης Άρτας κ. Βασίλειος Ψαθάς και, εκ μέρους του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου, ο ιερατικώς προϊστάμενος αυτού, Πρωτοπρ. Νικόλαος Κακοχρήστος, ο οποίος προσέφερε στον Παναγιώτατο ένα σετ Αρχιερατικών Σταυροεγκολπίων.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης με την σειρά του αντιφώνησε καταλλήλως, κάνοντας αναφορά στους Αγίους της Άρτας, αλλά και τις  προσωπικότητες που λάμπρυναν την Εκκλησία και το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Φωτογραφίες: Νίκος Παπαχρήστου

Τέλος, προσέφερε ως δώρα στον Μητροπολίτη μία ασημένια κανδήλα για τον Ιερό Ναό του Αγίου Μαξίμου, ένα Αρχιερατικό Εγκόλπιο, ένα ασημένιο χερνιβόξεστο και βιβλία περί του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Ακολουθεί, αναλυτικά, η αντιφώνηση του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου κατά την Πατριαρχική Θεία Λειτουργία:

Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Ἰωαννίνων κ. Μάξιμε, ἐκπρόσωπε τῆς Α.Μακαριότητος τοἈρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου,
Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Ἄρτης κ. Καλλίνικε, Ποιμενάρχα τῆς Θεοσώστου ταύτης Ἐπαρχίας,
Λοιπο
ὶ Τιμιώτατοι ἅγιοι ἈδελφοἹεράρχαι,
Ε
ὐλαβέστατοι πάντες οἱ τοἱεροῦ καταλόγου,
Ἐντιμολογιώτατοι Ἄρχοντες Ὀφφικιάλιοι,
Ἐντιμότατοι ἐκπρόσωποι τῶν Ἀρχῶν,
Ε
ὐλογημένα καὶ λίαν ἀγαπητὰ τέκνα ἐν Κυρίῳ!

Ὁ Χριστὸς ἐν τῷ μέσὑμῶν!

Εὐλαβῶς προσκληθέντες ὑπὸ τοῦ ἀγαπητοῦ Ἀδελφοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Ἄρτης κ. Καλλινίκου καὶ τῆς ἐντίμου Δημοτικῆς Ἀρχῆς, εὐχαρίστως ἀπεφασίσαμε νὰ ἐπισκεφθῶμεν τὴν ἱστορικὴν Ἄρταν καὶ ἰδοὺ σήμερον, ἐν ἡμέρᾳ μεγάλης ἑορτῆς καὶ ἀποστολικῆς πανηγύρεως, ἤλθομεν ἐν τῷ μέσῳ ὑμῶν, εὐαγγελιζόμενοι μετὰ τῶν Πρωτοκορυφαίων Πέτρου καὶ Παύλου τὴν εἰρήνην τοῦ Θεοῦ καὶ τὰ ἀγαθὰ τῆς χρηστότητός Του! Ἡ καλλίτεκνος Μήτηρ Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τῆς ὁποίας καὶ σεῖς, ὅπως καὶ ἡμεῖς, εἶσθε γνήσια τέκνα καὶ τὰ μάλα προσφιλῆ, σᾶς στέλλει δι᾽ ἡμῶν τὴν στοργήν, τὴν εὐχὴν καὶ τὴν εὐλογίαν της, ὅπως τὸ εἶχε πράξει καὶ πρὸ ἑξήκοντα καὶ ἑνὸς ἐτῶν, ὅτε σᾶς ἐπεσκέφθη ὁ ἐπιφανὴς προκάτοχος ἡμῶν ἀοίδιμος Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κυρὸς Ἀθηναγόρας, ὁ Ἠπειρώτης. Αἱ μεσολαβήσασαι ἕξ δεκαετίαι δὲν ἐμείωσαν τὸ παράπαν τὴν ἀγάπην καὶ τὸ ἐνδιαφέρον τοῦ Πατριαρχείου διὰ τὴν πάλαι πρωτεύουσαν τοῦ Δεσποτάτου τῆς Ἠπείρου καὶ τὸν εὐσεβόφρονα λαόν της! Καὶ τοῦτο ἀκριβῶς ὑπογραμμίζει καὶ βεβαιοῖ ἡ σημερινὴ Πατριαρχικὴ ἐπίσκεψις. Ἡ Ἱερὰ Μητρό-πολις Ἄρτης, οὖσα παλαιότερον κανονικὴ ἐπαρχία τοῦ Θρόνου, παρεχωρήθη ὁριστικῶς εἰς τὴν Ἁγιωτάτην Αὐτοκέ-φαλον Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος, μετὰ τὴν ἀπελευθέρωσιν τῆς πόλεως καὶ τῆς περιοχῆς καὶ τὴν ἕνωσίν των μὲ τὸν ἐλεύθερον Ἐθνικὸν κορμόν. Παρὰ ταῦτα ἔχει πάντοτε τὴν θέσιν της εἰς τὴν μητρικὴν καρδίαν τῆς Βασιλευούσης καὶ θερμὰς ἀναπέμπομεν διαρκῶς προσευχὰς εἰς τὸ μαρτυρικὸν Φανάριον ὑπὲρ τῆς κατὰ Θεὸν εὐοδόσεως καὶ προόδου της.

Εἶναι γνωστὸν ὅτι τὴν Ἐπαρχίαν ταύτην, γενέτειραν τοῦ Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Γραικοῦ, Φωτιστοῦ τῶν Ρώσων καὶ Ὁσιομάρτυρος κατ᾽ οὐσίαν καὶ ὄχι ἁπλῶς Ὁσίου, ἐκλέϊσαν κατὰ καιροὺς σπουδαῖα ἀρχιερατικὰ ἀναστήματα, ἐν οἷς καὶ ὁ λόγιος καὶ πρόδρομος τοῦ Χριστιανικοῦ ἀνθρωπισμοῦ Ἰωάννης ὁ Ἀπόκαυκος, κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Δεσποτάτου, προπάντων δὲ ὁ πολὺς, καὶ ἐν Ἁγίοις ἤδη, Δαμασκηνὸς ὁ Στουδίτης, ὁ ἀπὸ Λητῆς καὶ Ρεντίνης, ὁ μέγας ἐκεῖνος Θεολό-γος, ἡ «σοφία τῶν Ἑλλήνων», ὅπως ἐχαρακτηρίσθη, καὶ ἰσχυρὸς προασπιστὴς τῆς Ὀρθοδοξίας ἔναντι τῶν αἱρέσεων κατὰ τὸν ΙΣΤ´ αἰῶνα. Διὰ τὸν ὁμιλοῦντα ὑπῆρξεν ἰδιαιτέρα εὐλογία τοῦ Θεοῦ τὸ ὅτι ἠξιώθημεν νὰ προβῶμεν εἰς τὴν ἐπίσημον ἁγιοκατάταξίν του διὰ Πατριαρχικῆς καὶ Συνοδικῆς Πράξεως κατ᾽ Ἰούλιον τοῦ 2013. Εἴθε νὰ μᾶς συνοδεύουν αἱ εὐχαί καὶ τοῦ Ἁγίου Μαξίμου, τοῦ καὶ οἰκοδεσπότου μας, καὶ τοῦ Ἁγίου Δαμασκηνοῦ! Ἀκόμη, ἐν Ἄρτῃ ἐλάμπρυνε τὴν ἀρχιερωσύνην του ὁ πολὺ νεώτερος Σεραφεὶμ ὁ Βυζάντιος, τέκνον τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε κατὰ τὸν ΙΘ´ αἰῶνα ὁ χαρισματικὸς Ἱεράρχης ποὺ ἀνεστήλωσε καὶ ἀνέδειξεν ἀπὸ πάσης ἐπόψεως τὴν ἐπαρχίαν του, εὗρε δὲ καὶ τὰ ἱερὰ λείψανα τῆς πολιούχου Ἁγίας Θεοδώρας τῆς Βασιλίδος. Καὶ ἀσφαλῶς, ὁ νεώτερος Σεραφείμ, ὁ κατόπιν Ἰωαννίνων καὶ τέλος Ἀρχιεπίσκοπος καταστὰς Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος, καὶ οἱ δύο Ἰγνάτιοι, ὅ τε μακαριστὸς Τσίγκρης καὶ ὁ ἤδη πρῴην Ἄρτης Ἱερώτατος κ. Ἰγνάτιος Ἀλεξίου, ὁ ὁποῖος καὶ χαίρει πάντοτε πολλῆς ἐκτιμήσεως καὶ ἀγάπης ἀπὸ μέρους ἡμῶν. Σεμνύνεται ἡ εὐκλεὴς Ἄρτα καὶ δι᾽ ἄλλους ἀκόμη Ἁγίους της, πέραν τοῦ Μαξίμου καὶ τοῦ Δαμασκηνοῦ, τὴν Ἁγίαν Θεοδώραν τὴν Βασιλίδα, μὲ τὸν ὡραῖον μεταβυζαντινὸν ναόν της καὶ τὰ χαριτόβρυτα ἱερὰ λείψανά της, τὸν σεπτὸν Νεομάρτυρα Ἅγιον Ζαχαρίαν, τοὺς Ὁσίους αὐταδέλφους Θεοχάρη καὶ Ἀπόστολον, ἀλλὰ καὶ τὸν Ἀνώνυμον ἐκεῖνον Νεομάρτυρα, τοῦ ὁποίου τὸν βίον συνέγραψεν ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Γραικός. Εἰς αὐτοὺς ὀφειλετικῶς συγκαταλέγεται καὶ ὁ Διδάσκαλος τοῦ Γένους Ἅγιος Εὐγένιος Γιαννούλης ὁ Αἰτωλός, ὁ ὁποῖος ἐδίδαξεν εἰς τὸ Σχολεῖον τῆς πόλεως, καὶ εἴ τις ἕτερος. Εἴμεθα βέβαιοι ὅτι ὅλοι των συνεύ-χονται καὶ συνεορτάζουν σήμερον μαζί μας, δεόμενοι ἐκτενῶς τοῦ Θεοῦ ὑπὲρ ἡμῶν!

Οἱ ἀπὸ τῶν μέσων τῆς τρίτης Χριστιανικῆς ἑκατοντατίας, ἐξ ἀφορμῆς τῆς ὡς σήμερον καταθέσεως τῶν ἱερῶν λειψάνων των εἰς τὴν Κατακόμβην τοῦ Ἁγίου Σεβαστιανοῦ τῆς Ρώμης, ἀπὸ κοινοῦ πανηγυριζόμενοι τὴν 29ην Ἰουνίου διὰ μιᾶς ἑορτῆς, κοινῆς ἀκολουθίας, κοινοῦ αἴνου καὶ εἰκόνος, Ἅγιοι πρώτιστοι τῶν Ἀποστόλων καὶ θεμέλιοι τῆς Ἐκκλησίας Πέτρος καὶ Παῦλος, οἱ τρισμέγιστοι καὶ κορυφαῖοι προστάται καὶ εὐεργέται μας, δὲν εἶναι ἁπλῶς δύο παμφαέστατοι φωστῆρες καὶ μάρτυρες τῆς εὐαγγελικῆς ἀληθείας, οὔτε μόνον ὕψιστοι ἐν φιλοτιμίᾳ ὑπηρέται τοῦ Χριστοῦ καὶ οἰκονόμοι τῶν μυστηρίων τοῦ Θεοῦ (Α´ Κορ. δ´, 1), οὔτε ἁπλῶς πρωτεργάται τῆς ἐν Χριστῷ ἀναγεννήσεως τοῦ κόσμου, κοπιάσαντες σκληρῶς καὶ δουλεύσαντες μετὰ πάσης αὐταπαρνήσεως εἰς τὸ Εὐαγγέλιον, ἀλλὰ καὶ ὡμολόγησαν μέχρις αἵματος τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ μετὰ μοναδικῆς παρρη-σίας. Εἶναι ἐπὶ πλέον οἱ διαχρονικοὶ μεγάλοι καὶ ὑπερλίαν διδάσκαλοι ὅλων τῶν πιστῶν διὰ τῶν σεπτῶν Ἐπιστολῶν των, δύο τοῦ Πέτρου καὶ δεκατεσσάρων τοῦ Παύλου, αἱ ὁποῖαι ἀποτελοῦν κυριώτατα στοιχεῖα τοῦ θεοπνεύστου σώματος τῆς Καινῆς Διαθήκης! Ποταμοὶ Θεολογίας πολυχεύμονες διαρρέουν καὶ τὰ δεκαέξ σεπτὰ αὐτὰ συγγράμματα, καὶ παμφαεῖς ἀκτῖνες θείου φωτὸς ἐκπέμπονται ἀπὸ κάθε σελίδα καὶ ἐδάφιόν των, φωτίζουσαι τοὺς μετ᾽ εὐλαβείας καὶ πίστεως μελετῶντας! Διασαφηνίζεται ἐκεῖ ἀπλανῶς ἡ Διδασκαλία τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ καὶ συμβιβάζονται αἱ σχετικαὶ προρρήσεις τῶν ἁγίων Προφητῶν περὶ Αὐτοῦ, ὥστε νὰ εἶναι ἀναπολόγητοι ὅσοι δὲν δέχονται τὸν Χριστὸν ὡς Μεσσίαν, Σωτῆρα καὶ Λυτρωτήν των. Ὅλη ἡ περὶ Θεοῦ, καὶ τοῦ διὰ τοῦ Μονογενοῦς Υἱοῦ Του σωτηριώδους καὶ ἀπολυτρωτικοῦ ἔργου ἀλήθεια, διαζωγραφίζεται μὲ μοναδικὴν δύναμιν λόγου εἰς τὰς Ἐπιστολὰς αὐτάς. Καὶ παραλλήλως, μέσα ἀπὸ τὰς γραμμάς των, διὰ τῆς προόδου ἀπὸ τὸν Νόμον εἰς τὴν Χάριν καὶ ἀπὸ τὴν σκιὰν καὶ τὸ γράμμα εἰς τὴν φωτεινὴν ἀποκάλυψιν τῆς νέας ζωῆς, τίθενται αἱ ἀσφαλεῖς βάσεις τοῦ «τρόπου» αὐτῆς τῆς νέας, τῆς ἐν Χριστῶ ζωῆς, καὶ στηλογραφεῖται τὸ ἦθος τῶν ἀπεκδεχομένων τὴν σωτηρίαν γνησίων τέκνων τῆς Ἐκκλησίας. Ἐδέχθησαν καὶ οἱ δύο Ἀπόστολοι ἐντός των ὅλην τὴν νοητὴν λαμπηδόνα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τὴν ἀπόδοσιν τῆς ἑορτῆς τῆς ἐπιφοιτήσεως τοῦ ὁποίου, κατὰ τὴν Πεντηκοστὴν, συμπίπτει νὰ συνεορτάζωμεν σήμερον, καὶ ἔμαθον, ἀλλὰ καὶ ἔπαθον τὰ θεῖα! Διὰ τοῦτο εἶναι οἱ «ἀσφαλεῖς καὶ θεόφθογγοι κήρυκες», οἱ ὁποῖοι δὲν ἐκήρυξαν τὴν δύναμιν καὶ παρουσίαν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ «ἐν σοφίᾳ λόγου» (Α´ Κορ. α´, 17), δηλαδὴ μὲ κοσμικὴν σοφίαν ἀποκτηθεῖσαν ἐκ μελετῶν τοῦ σπουδαστηρίου, οὔτε «σεσοφισμένοις μύθοις ἐξακολουθήσαντες, ἀλλ᾽ ἐπόπται γενόμενοι τῆς Ἐκείνου μεγαλειότητος» (Β΄ Πέτρ. α´, 16). Ὁ μὲν Πέτρος ἐπὶ τοῦ ὄρους Θαβὼρ κατὰ τὴν Θείαν Μεταμόρ-φωσιν, ὁ δὲ Παῦλος καθ᾽ ὁδὸν πρὸς τὴν Δαμασκὸν τὸ πρῶτον καὶ ὅταν «ἡρπάγη εἰς τὸν παράδεισον καὶ ἤκουσεν ἄρρητα ρήματα» (Β´ Κορ. ιβ´, 4) τὸ δεύτερον. Ἠξιώθησαν νὰ γίνουν «θείας κοινωνοὶ φύσεως» (Β´ Πέτρ. α´, 4) καὶ ἔτσι ἔδωσαν καὶ δίδουν εἰς ἡμᾶς ἀπὸ τὴν ἐμπειρίαν των καὶ ἀπὸ τὸν πλοῦτον τῆς Χάριτος ποὺ ἐδέχθησαν, ὄντως ζωὴν καὶ περίσσευμα ζωῆς, ἐν δυνάμει καὶ ἀποδείξει Πνεύματος Ἁγίου! Δὲν εἶναι τυχαῖον, ἀλλὰ μᾶλλον ἐνδεικτικὸν τοῦ πλούτου τῆς δωρεᾶς ποὺ ἐδέχθησαν ἀπὸ τὸν Θεόν, ὅτι καὶ τὰ ἄκρα τῶν ἱματίων των, καὶ τὰ «σιμικίνθιά» των, τὰ μανδήλια των δηλαδή, ἐθαυματούργουν καὶ ἐχάριζαν ὑγείαν εἰς τοὺς ἀσθενεῖς, ἀκόμη δὲ καὶ ἡ σκιὰ τοῦ σώματός των ἔφθανε νὰ ἐπιπέσῃ ἐπάνω εἰς παραλύτους καὶ κακῶς ἔχοντας, οἱ ὁποῖοι ἐγίνοντο παρευθὺς ὑγιέστατοι!

Ἄς ἀκούσωμεν λοιπὸν τοὺς μεγάλους μας αὐτοὺς πνευματικοὺς Πατέρας καὶ παιδαγωγοὺς εἰς Χριστὸν νὰ μᾶς κηρύττουν: Ὁ μὲν κορυφαῖος Πέτρος, ὁ τὴν πέτραν τῆς πίστεως καταθέσας ὁμολογῶν τὸν Χριστὸν ὡς τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ, «-Νήψατε, γρηγορήσατε! Ὁ ἀντίδικος ὑμῶν διάβολος ὡς λέων ὠρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα καταπίῃ, ᾧ ἀντίστητε στερεοὶ τῇ πίστει»! (Α´ Πέτρ. ε´, 8). Καὶ πάλιν: «Ἐκ καθαρᾶς καρδίας ἀλλήλους ἀγαπήσατε ἐκτενῶς»» (Α´ Πέτρ. α´, 22). Ὁ δὲ κῆρυξ τῶν ἐθνῶν καὶ τρισμέγιστος φωστὴρ Παῦλος: «Γρηγορεῖτε, στήκετε ἐν τῇ πίστει, ἀνδρίζεσθε, κραταιοῦσθε, πάντα ὑμῶν ἐν ἀγάπῃ γινέσθω»! (Β´ Κορ. ιστ´, 14). Καὶ πάλιν: «Ἀδελφοί, ὅσα ἐστὶν ἀληθῆ, ὅσα σεμνά, ὅσα δίκαια, ὅσα ἁγνά, ὅσα προσφιλῆ, ὅσα εὔφημα, εἴ τις ἀρετὴ καὶ εἴ τις ἔπαινος ταῦτα λογίζεσθε,… ταῦτα πράσσετε» (Φιλιπ. δ´, 8-9). Ἐγρήγορσις, λοιπόν, σταθερότης εἰς τὴν πίστιν, γενναῖον ἀγωνιστικὸν φρόνημα εἰς τὸν πόλεμον κατὰ τῶν παθῶν καὶ τῆς ἁμαρτίας, θεοφιλὴς βίος ποικίλης ἀρετῆς, καὶ προπάντων ἡ ἀγάπη, εἶναι τὸ ἀπαραίτητον ὑπόστρωμα τῆς εὐσεβείας!

Ἀλλὰ δὲν ἐπιθυμοῦμεν νὰ σᾶς καταπονήσωμεν διὰ περισσοτέρων! Τὰ περισσότερα θεῖα μηνύματα μᾶς τὰ εἶπεν ἱερἈκολουθία τῆς διπλῆς ἑορτῆς, μὲ τοὺς θεολογικω-τάτους ὕμνους της καὶ τἁγιογραφικἀναγνώσματα! Εἴθε τὸ Πανάγιον Πνεῦμα νὰ τἐμφυτεύσῃ μυστικῶς εἰς τὰς καρδίας ὅλων μας καὶ νὰ μᾶς ἀξιώσῃ νὰ τἀξιοποιήσωμεν πρὸς σωτηρίαν! Εὐχαριστοῦμεν θερμῶς τὸν φιλοξενοῦντα ἡμᾶς Ἱερώτατον Ποιμενάρχην κ. Καλλίνικον, τόσον διὰ τὴν εὐγενῆ πρόσκλησιν καὶ τὴν φιλόφρονα ὑποδοχήν, ὅσον καὶ διὰ τοὺς εὐλαβεῖς καὶ πλήρεις σεβασμοῦ καἀγάπης πρὸς τὴν Μητέρα Ἐκκλησίαν καὶ τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην λόγους του! Εἴθε ὁ Θεός, διὰ πρεσβειῶν τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καὶ πάντων τῶν Ἁγίων, νὰ τοῦ χαρίζῃ μακροημέρευσιν ἐν ὑγείᾳ καὶ δυνάμει καὶ φωτισμῷ καὶ χάριτι, ὥστε ἐπὶ πολλἔτη νὰ διαποιμαίνῃ συνετῶς καὶ θεαρέστως τὸ ποίμνιον τῆς θεοσώστου Μητροπόλεως Ἄρτης, τιμῶν τὴν κληρονομίαν τῶν προκατόχων του καὶ οἰκοδομῶν ψυχὰς ἐπὶ τὸν ἀρραγῆ θεμέλιον τῆς ἀγάπης τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ! Εἰς ὅλον τὸν ἱερὸν Κλῆρον καὶ τὸν πιστὸν λαὸν τῆς Μητροπόλεως ἀπονέμομεν ὁλόθερμον τὴν πατρικὴν ἡμῶν εὐχὴν καὶ Πατριαρχικὴν εὐλογίαν! Καὶ παρακαλοῦμεν, μνημονεύετε εἰς τὰς προσευχάς σας τοὺς ἐν Κωνσταντινουπόλει ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Γένους μετὰ τοῦ Πατριάρχου συναγωνιζομένους! Θὰ εἴμεθα εὐτυχεῖς ἐὰν ἀπὸ καιροῦ εἰς καιρὸν μᾶς ἐδίδατε τὴν χαρὰν νὰ σᾶς βλέπωμεν ἐπισκεπτομένους τὴν ἱερὰν κοιτίδα τῆς εὐσεβοῦς ἀλλὰ καὶ πονεμένης Ρωμιοσύνης, διὰ νἀρύεσθε δροσισμὸν ψυχῆς ἀπὸ τὴν εὐσεβῆ πηγὴν τοῦ Γένους. Ἄλλωστε, ἀφοῦ ζῆτε εἰς τόπον ποὑπῆρξε Βυζάντιον, καὶ «Βυζάντιον μετὰ τὸ Βυζάντιον», ἔχετε περισσοτέρους λόγους διὰ νἐπισκέπτεσθε τὴν Ἑπτάλοφον Βασιλεύουσαν, ὅπου εὑρίσκονται αἱεραὶ ρίζαι τοἨπειρωτικοῦ Δεσποτάτου καὶ τῆς ἐκ τούτου εὐκλείας σας!

Λοιπόν, ἀδελφοὶ καὶ τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, «χαίρετε, καταρτίζεσθε, παρακαλεῖσθε, τὸ αὐτὸ φρονεῖτε, εἰρηνεύετε, καὶ ὁ Θεὸς τῆς ἀγάπης καὶ εἰρήνης ἔσται μεθ᾽ ὑμῶν»! (Β´ Κορ. ιγ´, 11). Ἀμήν!