Ο Γ.Γ. Απόδημου Ελληνισμού για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940
«Παρότι οι πιθανότητες ήταν συντριπτικά εναντίον μας, οι Έλληνες ωθούμενοι από την αιώνια αγάπη τους για Ελευθερία, πιστοί στις αρχές και τις αξίες που κληρονόμησαν από τους προγόνους τους, δεν θα μπορούσαν να κάνουν κάποια άλλη επιλογή απέναντι στο βίαιο τελεσίγραφο, από το θρυλικό “ΟΧΙ!”», υπογραμμίζει ο Γενικός Γραμματέας Απόδημου Ελληνισμού και Δημόσιας Διπλωματίας, κ. Ιωάννης Χρυσουλάκης, σε μήνυμά του για τη σημερινή εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940.
Αναλυτικά το μήνυμα του κ. Χρυσουλάκη:
Αγαπητοί συμπατριώτες και συμπατριώτισσες
Γιορτάζουμε φέτος την 83η Επέτειο του «ΟΧΙ». Χρέος μας είναι – όπως κάθε χρόνο – να μνημονεύσουμε και να τιμήσουμε τη δύναμη, την αυτοθυσία και την αποφασιστικότητα των Ελλήνων κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Την ιστορική ημέρα της 28ης Οκτωβρίου του 1940, η Ελλάδα απέρριψε το τελεσίγραφο του φασιστικού καθεστώτος του Μουσολίνι και εισήλθε στον πόλεμο. Σε μία χρονική στιγμή κατά την οποία μεγάλα τμήματα της ηπειρωτικής Ευρώπης είχαν ήδη καταληφθεί από τις δυνάμεις του Άξονα, οι επιτιθέμενοι ήταν βέβαιοι ότι θα εξασφάλιζαν σύντομα μια εύκολη νίκη. Παρότι οι πιθανότητες ήταν συντριπτικά εναντίον μας, οι Έλληνες ωθούμενοι από την αιώνια αγάπη τους για Ελευθερία, πιστοί στις αρχές και τις αξίες που κληρονόμησαν από τους προγόνους τους, δεν θα μπορούσαν να κάνουν κάποια άλλη επιλογή απέναντι στο βίαιο τελεσίγραφο, από το θρυλικό «ΟΧΙ!». Μια μικρή λέξη με μόλις τρία γράμματα, που, όμως, σημάδεψε τον ρου του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και χαράχτηκε για πάντα στη συλλογική μας μνήμη.
Για το σύγχρονο ελληνικό κράτος ήταν μία σπουδαία και καθοριστική στιγμή θάρρους και αποφασιστικότητας. Την κρίσιμη ώρα επιλέξαμε τη δική μας θέση στην Ιστορία. Και η θέση μας ήταν στην πλευρά του Δικαίου και της Ελευθερίας, ενάντια στην τυραννία, την καταπίεση και την απανθρωπιά. Αυτή η τόσο δύσκολη αλλά και αυτονόητη απόφαση ήταν που μας οδήγησε στη Νίκη. Νίκη που ωστόσο μας περίμενε στο τέλος ενός μαρτυρικού δρόμου που πέρασε μέσα από τη φωτιά, με πολυάριθμες και τραγικές απώλειες, με πολλούς μάρτυρες, αλλά και πολλούς ήρωες. Ήρωες που αναδείχθηκαν στο ελληνοαλβανικό μέτωπο, αυτό που οι ιστορικοί ονόμασαν ορθώς «Έπος του 1940», αλλά και αργότερα στη σθεναρή και ακατάβλητη αντίσταση κατά τη διάρκεια της Κατοχής.
Το ίδιο μαχητικό πνεύμα παραμένει μέσα μας μέχρι σήμερα. Η ίδια ακάματη ψυχή ανασαίνει μέσα μας όταν υπερασπιζόμαστε τα δίκαιά μας. Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ήμασταν οι φαινομενικά μικροί και αδύναμοι. Ωστόσο δεν ήταν η πρώτη φορά που η Ιστορία μας έδωσε αυτό το ρόλο. Την ίδια μάχη δώσαμε, εμείς οι μικροί, στις Θερμοπύλες, την Αλαμάνα, στο ύψωμα 731…. Την ίδια αυτή μάχη δίνουμε ξανά και ξανά, σε όλη μας την Ιστορία και πάντα καταφέρνουμε να βγαίνουμε νικητές. Όπως είχε πει και ο Στρατηγός Μακρυγιάννης «Είναι αδύνατες οι θέσεις μας κι εμείς, όμως είναι δυνατός ο Θεός οπού μας προστατεύει. Και θα δείξωμεν την τύχη μας σ’ αυτές τις θέσεις τις αδύνατες».
Σας ευχαριστώ πολύ
