Ο Ιταλός Φιλέλληνας Σαντόρε Σανταρόζα
Ο Σαντόρε Ανίμπαλε ντε Ρόσι ντι Πομερόλο, κόμης της Σάντα Ρόζα, υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς πολιτικούς της εποχής του και Φιλέλληνας ο οποίος χωρίς δισταγμό πολέμησε για την Ελευθερία της Ελλάδας.
Τα πρώτα χρόνια
Ο Σανταρόζα γεννήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 1783 στο Σαβιλιάνο του Πεδεμοντίου, στο τότε Βασίλειο της Σαρδηνίας (και παλιότερο Δουκάτο της Σαβοΐας). Προερχόταν από μία στρατιωτική οικογένεια, θα έλεγε κανείς, αφού ο πατέρας του ήταν υψηλόβαθμος αξιωματικός του ιταλικού στρατού. Δυστυχώς όμως, ο Σανταρόζα δεν κατάφερε να ζήσει τον πατέρα του, αφού σκοτώθηκε στη μάχη του Μοντοβί στις 21 Απριλίου 1796, πολεμώντας τους Γάλλους. Παρά το γεγονός ότι το «ντι Πομερόλο» παρέπεμπε σε τίτλο ευγενείας, η οικογένειά του στην πραγματικότητα κάθε άλλο παρά πλούσια ήταν.
Ο Σανταρόζα μπορεί να έχασε νωρίς τον πατέρα του, όμως οι αξίες και τα ιδανικά «πέρασαν» στην προσωπικότητά του. Κατατάσσεται με την πρώτη ευκαιρία, τελειώνοντας το σχολείο, στον βασιλικό στρατό της Σαρδηνίας. Αφού έλαβε μέρος σε πολλές μάχες ενάντια στους Γάλλους, επέστρεψε στην πατρίδα του, τη Σαβοΐα, με σκοπό να σπουδάσει. Παράλληλα όμως, ένα νέο κεφάλαιο άνοιξε στη ζωή του, αυτό της πολιτικής. Το 1808 διορίζεται δήμαρχος του Σαβιλιάνο και, μόλις 4 χρόνια αργότερα, βοηθός επάρχου της γαλλικής πια κομητείας Λα Σπέτσια.
Η Επανάσταση και η αγάπη του για την Ελλάδα
Μετά την αποχώρηση των Γάλλων, το 1814, η βασιλεία επέστρεψε στην εξουσία, όμως ο συντηρητισμός που διέκρινε τον Βασιλιά Βίκτωρ Εμμανουήλ Α’ φαίνεται ότι δημιουργούσε ένα επαναστατικό αίσθημα στον Σανταρόζα. Έτσι, με στόχο την ιταλική ενοποίηση, ο Σανταρόζα μαζί με άλλους ίδρυσε μια μυστική επαναστατική εταιρεία με την ονομασία Concordia (Ομόνοια) και το 1821, ήταν εκείνοι, μεταξύ άλλων, που οδήγησαν σε πτώση τον βασιλιά.
Η επαναφορά του βασιλικού καθεστώτος σήμανε και το «τέλος» του Σανταρόζα από την πατρίδα του, με τον ίδιο να δραπετεύει σε γειτονικές χώρες. Από την Ελβετία και τη Γαλλία έφτασε στο Λονδίνο, όπου και ήρθε σε επαφή με ομοϊδεάτες του. Τότε ήταν και το σημείο «τομής», καθώς αποφάσισε να βοηθήσει ενεργά την Ελλάδα στον επαναστατικό της αγώνα.
«Ζητώ την άδειά σας να πολεμήσω υπό τη σημαία της Ελλάδας», είπε απευθυνόμενος στον Κουντουριώτη και τον Παπαφλέσσα όταν έφτασε στο Ναύπλιο στα τέλη του 1824. Παρά το γεγονός ότι χρειάζονταν περίπου τρεις μήνες για να ενσωματωθεί στον ελληνικό στρατό ως «Ντερόσι» (το νέο όνομα), εκείνος στο μεταξύ εξύψωνε το αίσθημα των Ελλήνων με πύρινους λόγους.
Στις 24 Απριλίου, ακολουθώντας τους στρατιώτες του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου, βρίσκεται στο κάστρο της Πύλου και από εκεί τοποθετείται στη Σφακτηρία, μια βραχονησίδα της Μεσσηνίας.
Ο Σαντόρε Ανίμπαλε ντε Ρόσι ντι Πομερόλο, κόμης της Σάντα Ρόζα σκοτώθηκε στις 26 Απριλίου 1825, θυσιαζόμενος υπέρ της Ελλάδας που τόσο αγάπησε. «Ο ελληνικός λαός είναι γενναίος και καλός. Οι αιώνες σκλαβιάς δεν του έχουν καταστρέψει τον καλό χαρακτήρα. Πιστεύω ότι η Ελλάδα είναι αδελφό έθνος», ήταν μερικά από τα λόγια του σε έναν από τους συμπολεμιστές του, τον Τζιαντσίντο ντι Κολένιο.
