Με λαμπρότητα εορτάστηκε η 110η επέτειος της απελευθερώσεως της Βεροίας
Την Κυριακή, 16 Οκτωβρίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Παλαιό Μητροπολιτικό Ιερό Ναό των Αγίων Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Παύλου και Πέτρου Βεροίας με την ευκαιρία της εορτής πάντων των εν Βεροία Αγίων.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τελέστηκε Δοξολογία για την 110η επέτειο της απελευθερώσεως της πόλεως από τον τουρκικό ζυγό, παρουσία του Υφυπουργού Οικονομικών και Βουλευτού Ημαθίας, κ. Απόστολου Βεσυρόπουλου, και των τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών.
Ακολούθησε τρισάγιο και κατάθεση στεφάνων στο ηρώο της πόλεως και η καθιερωμένη στρατιωτική και μαθητική παρέλαση στην οδό Μητροπόλεως.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων:
«Καί ἕτερον ἔπεσεν εἰς τήν γῆν τήν ἀγαθήν καί φυέν ἐποίησεν καρπόν ἑκατονταπλασίονα».
Κυριακή του Σπορέως σήμερα, όπως ονομάζεται από την αντίστοιχη ευαγγελική παραβολή, Κυριακή κατά την οποία τιμά η Εκκλησία μας τους αγίους και θεοφόρους Πατέρες της Ζ´ Οικουμενικής Συνόδου, οι οποίοι καταδίκασαν για πρώτη φορά τους αιρετικούς εικονομάχους. Κυριακή κατά την οποία τιμά η τοπική μας Εκκλησία «πάντας τούς ἐν Βεροίᾳ διαλάμψαντας καί τῷ Θεῷ εὐαρεστήσαντας» αγίους της. Κυριακή όμως κατά την οποία τιμούμε τα Ελευθέρια της πόλεώς μας και συγχρόνως, κατά αγαθή συγκυρία φέτος, την ίδια ημέρα, τους αγωνιστές και τους ήρωες του Μακεδονικού Αγώνος.
Και σε αυτή τη γεμάτη μνήμες και συμβολισμούς Κυριακή το ευαγγελικό ανάγνωσμα έρχεται να μάς υπενθυμίσει μία πραγματικότητα συνυφασμένη με τη ζωή των ανθρώπων και ιδίως αυτή την εποχή. Μας υπενθυμίζει τη σπορά, αναγκαία για τη διατήρηση του ανθρώπου στη ζωή. Αναγκαία όμως, με έναν άλλο τρόπο, και για την καλλιέργεια της ψυχής. Αναγκαία και για την επίτευξη των στόχων του ανθρώπου.
Η έκβαση όμως της σποράς δεν εξαρτάται μόνο από τον σπορέα ή τον σπόρο, αλλά και από τη δεκτικότητα της γης. Η σπορά του θείου λόγου, στην οποία αναφέρεται το ευαγγελικό ανάγνωσμα, με πρώτο σπορέα τον ίδιο τον Χριστό, τον Υιό και Λόγο του Θεού, επιτυγχάνει τον σκοπό της μόνο όταν πέφτει «εἰς τήν γῆν τήν ἀγαθήν», και δεν κινδυνεύει να πατήσουν τον σπόρο και να τον εξαφανίσουν οι ποικίλες καταστάσεις της ζωής, οι μέριμνες, οι σκέψεις, τα διάφορα ενδιαφέροντα, ή να τον κάνει να μη βλαστήσει ποτέ η σκληρότητα της ανθρώπινης καρδίας ή τα αγκάθια και τα ζιζάνια των ανθρωπίνων παθών και αδυναμιών.
Και το επιβεβαιώνουν αυτό οι διάφοροι αιρετικοί, όπως οι Εικονομάχοι, οι οποίοι δέχθηκαν τον σπόρο του θείου λόγου μέσα στην Εκκλησία τοῦ Χριστού, όμως τα ζιζάνια της πλάνης, τα αγκάθια των ανθρωπίνων παθών, με πρώτα αυτά του εγωισμού, τον απέπνιξαν, και αντί να βλαστήσει και να καρποφορήσει ο σπόρος, τούς δηλητηρίασε και τους ίδιους και τους οδήγησε στον αιώνιο θάνατο.
Το επιβεβαιώνουν όμως και οι ήρωες που τιμούμε σήμερα, οι ήρωες του Μακεδονικού Αγώνος και οι ήρωες των Βαλκανικών πολέμων, που μάς χάρισαν την ελευθερία από τον βαρύ τουρκικό ζυγό που κρατούσε τη Μακεδονία μας δέσμια για πεντακόσια χρόνια.
Στις δικές τους ψυχές έπεσε μαζί τον σπόρο του θείου λόγου και ο σπόρος της αγάπης προς την πατρίδα, η οποία είναι για τον άνθρωπο ανώτερη από την αγάπη του για τον εαυτό του, για τούς συγγενείς του και για τα συμφέροντά του. Και αυτή την αγάπη για την πατρίδα δεν άφησαν να την συμπνίξουν ούτε οι πολιτικές αντιπαλότητες της εποχής, ούτε η φυσική έλξη του ανθρώπου για μία ήσυχη και άνετη ζωή, χωρίς ταλαιπωρίες και χωρίς κινδύνους. Την καλλιέργησαν μέσα στην ψυχή τους και της έδωσαν χώρο να αυξηθεί και να μεγαλώσει και να δώσει καρπό εκατονταπλασίονα. Και άφησαν τα πάντα πίσω τους στην ελεύθερη Ελλάδα οι ήρωες του Μακεδονικού Αγώνος, άφησαν τίς οικογένειές τους και την άνετη ζωή τους, και ήρθαν στη Μακεδονία κρυφά και με κίνδυνο της ζωής τους για να πολεμήσουν για την ελευθερία της.
Και πολέμησαν κάτω από τραγικά δύσκολες συνθήκες, μέσα στο βάλτο, με πενιχρά μέσα και έχοντας να αντιμετωπίσουν εκτός από τον τακτικό στρατό και τα δόλια και ύπουλα τεχνάσματα των Βουλγάρων, που ήθελαν να σφετερισθούν τη Μακεδονία μας.
Και έσπειραν τον σπόρο της ελευθερίας στην αιματοβαμμένη αυτή γη, όπως έκανε και ο Ελληνικός στρατός, ο οποίος λίγα χρόνια αργότερα ήρθε εδώ, για να απαλλάξει τον μαρτυρικό αυτόν τόπο, τη Μακεδονία μας, από τη σκλαβιά και να χαρίσει την ελευθερία.
Η αγάπη για την πατρίδα και την ελευθερία, η αυταπάρνηση και η αυτοθυσία των ηρωικών αγωνιστών του Μακεδονικού Αγώνος αλλά και των Ελλήνων στρατιωτών και αξιωματικών των βαλκανικών πολέμων, έγινε σπόρος ελευθερίας που ποτίσθηκε με το αίμα και τους ιδρώτες τους και βλάστησε «καρπόν ἑκατονταπλασίονα», την ελευθερία που απολαμβάνουμε εμείς σήμερα.
Τιμώντας τούς ήρωες του Μακεδονικού Αγώνος και των βαλκανικών πολέμων, στους αγώνες των οποίων οφείλουμε την ελευθερία μας, ας αξιοποιήσουμε τον σπόρο που εκείνοι έσπειραν αφειδώς, όχι μόνο για να την διατηρήσουμε, αλλά και για να αποδώσει χάρη και στις δικές μας προσπάθειες «καρπόν εκατονταπλασίονα» προόδου και ευημερίας της πατρίδος μας πού αγωνίζεται σέ έναν κόσμο ο οποίος διέρχεται από μία δύσκολη ιστορική συγκυρία.
Ας προσπαθήσουμε ενωμένοι με αγάπη για την πατρίδα και το κοινό συμφέρον και παραμερίζοντας ιδιοτέλειες και μικροσυμφέροντα, να σταθούμε όρθιοι και να προσφέρουμε και εμείς ό,τι καλύτερο μπορούμε, ώστε να φανούμε άξιοι των θυσιών των πατέρων μας, που μας ελευθέρωσαν από τον τουρκικό ζυγό και μάς έδωσαν τις προϋποθέσεις για να ζήσουμε ελεύθεροι και να δημιουργήσουμε μια πατρίδα ισχυρότερη, όπως της αξίζει και μάς αξίζει.
Περισσότερες φωτογραφίες:
