Η Σφαγή στο Κοντομαρί, τα πρώτα αντίποινα των Γερμανών μετά την κατάληψη της Κρήτης
Ήταν 2 Ιουνίου του έτους 1941, μόλις δύο εικοσιτετράωρα μετά την κατάληψη της Κρήτης από τους Γερμανούς εισβολείς, ύστερα από ηρωική αντίσταση των συμμαχικών δυνάμεων αλλά και των ίδιων των κατοίκων της μεγαλονήσου. Την ημέρα εκείνη, οι κάτοικοι του χωριού Κοντομαρί, το οποίο βρίσκεται 18 χιλιόμετρα δυτικά των Χανίων, έγιναν αποδέκτες της οργής των κατακτητών που είχαν συναντήσει απρόσμενη αντίσταση κατά την επιχείρηση κατάληψης του νησιού και είχαν υποστεί βαριές απώλειες.
Συγκεκριμένα, οι άρρενες κάτοικοι του χωριού εκτελέστηκαν από εκτελεστικό απόσπασμα αλεξιπτωτιστών και τα γεγονότα της 2ας Ιουνίου έμειναν στην ιστορία ως τα πρώτα από μια σειρά αντιποίνων στα οποία προέβησαν οι Γερμανοί στην Κρήτη.
Η εκτέλεση ενορχηστρώθηκε από τον Πτέραρχο Κουρτ Στουντέντ σε αντίποινα για την συμμετοχή των Κρητών στη Μάχη της Κρήτης και ειδικότερα στο Κοντομαρί επειδή κοντά στο χωριό βρέθηκαν τα πτώματα μερικών Γερμανών στρατιωτών.
Δεκάδες Γερμανοί αλεξιπτωτιστές, υπό τις διαταγές του υπολοχαγού Χόρστ Τρέμπες, περικύκλωσαν το Κοντομαρί τη μοιραία εκείνη ημέρα και άρχισαν να διεξάγουν εξονυχιστικούς στα σπίτια. Όταν σε ένα από τα σπίτια βρέθηκε το τρυπημένο από σφαίρα χιτώνιο Γερμανού αλεξιπτωτιστή, τα πνεύματα οξύνθηκαν και το σπίτι πυρπολήθηκε κατόπιν διαταγής του Τρέμπες.
Ακολούθως, όλοι ανεξαιρέτως οι κάτοικοι συγκεντρώθηκαν δια της βίας στην πλατεία του χωριού και μετά επιλέχθηκαν μερικοί από τους άντρες, ενώ τα γυναικόπαιδα αφέθηκαν ελεύθερα.
Οι όμηροι οδηγήθηκαν στους παρακείμενους ελαιώνες, όπου οι Γερμανοί έστησαν τη γραμμή του θανάτου, ενώ η σφαγή καταγράφηκε από τον φωτογραφικό φακό του πολεμικού ανταποκριτή που συνόδευε το απόσπασμα για λογαριασμό της προπαγάνδας του Γερμανικού στρατού. Τα αρνητικά των φωτογραφιών ανακαλύφθηκαν μετά από 39 χρόνια στα Ομοσπονδιακά Γερμανικά Αρχεία από Έλληνα δημοσιογράφο.
Ο ακριβής αριθμός των θυμάτων δεν είναι ξεκάθαρος. Σύμφωνα με τα γερμανικά αρχεία, 23 άντρες εκτελέστηκαν, αλλά σύμφωνα με άλλες πηγές ο τελικός φόρος αίματος ανήλθε στους 60. Μόνο δύο άνδρες κατόρθωσαν να ξεφύγουν από τον καταιγισμό πυρών – αμφότεροι βαριά τραυματισμένοι – αλλά ο ένας εντοπίστηκε αργότερα από τα ίχνη αίματος που άφηνε πίσω του και εκτελέστηκε εν ψυχρώ, καθώς προσπαθούσε να βρει καταφύγιο στο σπίτι του αδερφού του.
