Σαν σήμερα ξεκίνησε, για μοναδική φορά, η Μεσολυμπιάδα στην Αθήνα
Η Μεσολυμπιάδα αποτέλεσε ένα εξαιρετικά σημαντικό αθλητικό γεγονός στην ιστορία των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, με τις επίσημες αναφορές να κάνουν λόγο για τους Β’ Διεθνείς Ολυμπιακούς Αγώνες.
Πως προέκυψε όμως η διοργάνωση της Μεσολυμπιάδας;
Η ιστορία μάς γυρνάει στην αναβίωση των Αγώνων, οπότε και η Ελλάδα ζητούσε από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή τη μόνιμη τέλεση των Ολυμπιακών στην Αθήνα. Ωστόσο, από την πλευρά της η διοργανώτρια αρχή, με επικεφαλής τον Γάλλο Βαρόνο ντε Κουμπερτέν, επιθυμούσε τη διάδοση του θεσμού σ’ όλο τον κόσμο.
Η λύση που δόθηκε στο αναφερόμενο πρόβλημα, ήταν να διεξάγεται κάθε δύο χρόνια μια Μεσολυμπιάδα στην Αθήνα και κάθε τέσσερα χρόνια οι Ολυμπιακοί Αγώνες σε μια διαφορετική χώρα του κόσμου.
Παρά το γεγονός ότι η απόφαση βρήκε σύμφωνη την Ελλάδα, οι τότε οικονομικές συνθήκες και οι μεταγενέστερες διεθνείς εξελίξεις δεν βοήθησαν στην υλοποίηση της σκέψης, αφού αντιμετωπίστηκαν ανυπέρβλητα εμπόδια. Αποτέλεσμα αυτού ήταν οι Αγώνες να διεξαχθούν, για μία και μοναδική φορά, από τις 9 έως τις 19 Απριλίου του 1906 στην Αθήνα.
Η μία και μοναδική Μεσολυμπιάδα του 1906
Έτσι, την οργάνωση των Αγώνων ανέλαβε η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή με πρόεδρο τον τότε διάδοχο Κωνσταντίνο και μεταξύ άλλων αποφασίστηκε η αξιοποίηση του Ζαππείου ως ολυμπιακού χωριού, ενώ διαμοιράστηκε και το υλικό των Αγώνων, όπως οι κανονισμοί και το πρόγραμμα στις συμμετέχουσες χώρες.
Η διάρκεια της Μεσολυμπιάδας ορίστηκε στις 11 μέρες και τόπος διεξαγωγής της αποφασίστηκε να είναι το Παναθηναϊκό Στάδιο, που ανακαινίσθηκε για την περίσταση, το Σκοπευτήριο της Καλλιθέας, το Ποδηλατοδρόμιο του Νέου Φαλήρου και ο Όμιλος Αντισφαίρισης.
Η Αθήνα προετοιμάστηκε για την υποδοχή των αθλητών, αλλά και των θεατών με λουλούδια, πολύχρωμους λαμπτήρες, σημαίες, θυρεούς όλων των εθνών και επιγραφές σε όλες τις γλώσσες.
Όπως αναφέρεται σε κείμενα της εποχής, η Αθήνα είχε μετατραπεί σε «νέα Βαβυλώνα», σε μια «μικρά υφήλιο».
1003 αθλητές διαγωνίσθηκαν σε 12 αθλήματα
Η τελετή έναρξης έγινε την Κυριακή, 9 Απριλίου 1906. Στους αγώνες συμμετείχαν 19 χώρες (Γαλλία, ΗΠΑ, Ελλάδα, Μεγάλη Βρετανία, Ιταλία, Ελβετία, Γερμανία, Νορβηγία, Αυστρία, Δανία, Σουηδία, Ουγγαρία, Βέλγιο, Φιλανδία, Καναδάς, Ολλανδία, Οθωμανική Αυτοκρατορία, Αυστραλία, Βοημία) και μια μικτή ομάδα από Βέλγους και Έλληνες, με 983 αθλητές και 20 αθλήτριες, που διαγωνίσθηκαν σε 12 αθλήματα (Στίβος, Ποδηλασία, Κολύμβηση, Ξιφασκία, Ποδόσφαιρο, Γυμναστική, Κωπηλασία, Σκοποβολή, Τένις, Διελκυστίνδα, Άρση Βαρών και Πάλη).
Κορυφαίος αθλητής της διοργάνωσης αναδείχθηκε ο Ελβετός σκοπευτής Λουί Ρισαρντέ με 6 μετάλλια (3 χρυσά και 3 αργυρά). Από την πλευρά της Ελλάδας, ο ρίπτης Νικόλαος Γεωργαντάς κατέκτησε τρία μετάλλια (1 χρυσό και 2 αργυρά).
Η τελετή λήξης των Αγώνων έγινε στις 19 Απριλίου.
Το γεγονός ότι επρόκειτο για μία άψογη, όπως χαρακτηρίστηκε, διοργάνωση, επέτρεψε στους αθλητικούς παράγοντες να ζητήσουν οι αθλητές να αναγνωριστούν ως ολυμπιονίκες. Το αίτημα υποβλήθηκε και επισήμως στη ΔΟΕ το 1949 από τον Ούγγρο καθηγητή Φέρεντς Μέζο, αλλά απορρίφθηκε.
