Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors

Νάουσα: Η «Ηρωική Πόλη» της Ελλάδας

Η Νάουσα ανέκαθεν αποτελούσε πόλη με σημαντική μακρά παράδοση χωρίς ωστόσο να συμπεριλαμβάνεται στις λεγόμενες μεγάλες πόλεις της Ελλάδας.

Η ιστορικότητα της περιοχής αγγίζει τον 14ο αιώνα, οπότε οι Χριστιανοί του Βερμίου συγκεντρώνονται και αποφασίζουν την ίδρυση ενός οικισμού, διεκδικώντας παράλληλα προνόμια από τον Γαζή Εβρενό, τον Τούρκο κατακτητή της περιοχής. Έτσι κι έγινε. Χάρη στις ελευθερίες που τους δόθηκαν, η Νάουσα εξελίχθηκε σε ένα εξαιρετικά σημαντικό κέντρο με ασχολίες όπως η υφαντουργία, η εξαγωγή κρασιών και οι βιοτεχνίες όπλων.

Όπως φάνηκε από την ιστορία, αυτή η εξέλιξη και η εξάπλωση των δραστηριοτήτων αποτέλεσε το «μήλον την έριδος» ανάμεσα στους κατοίκους της Νάουσας και τους Τούρκους, οι οποίοι δεύτεροι θέλησαν να καθυποτάξουν την πόλη. Έτσι, στα 1795 ξεκίνησαν συγκρούσεις οι οποίες έληξαν με την ήττα των κατοίκων.

Η εξέγερση στη θέση «Στουμπάνοι» και η θυσία γυναικόπαιδων

Τον Φεβρουάριο του 1822 η σημαία της επανάστασης υψώθηκε στην περιοχή της Νάουσας, χωρίς ωστόσο το επιθυμητό αποτέλεσμα, μιας και οι κατά τόπους εξεγέρσεις καταπνίγηκαν, με απόλυτη άρση των ως τότε προνομίων. Αυτή η εξέγερση στην περιοχή «Στουμπάνοι», αποτέλεσε την αφορμή για να χαρακτηριστεί η Νάουσα ως «ηρωική πόλη», κατόπιν βασιλικού διατάγματος που εκδόθηκε το 1955.

Τότε, γυναίκες και παιδιά, καθώς δεν ήθελαν να πέσουν στα χέρια των Τούρκων, θυσίασαν εαυτούς βουτώντας στα νερά της Αραπίτσας, του ποταμού που διαρρέει την πόλη της Νάουσας. «Διαβάτη, στάσου με ευλάβεια στη μνήμη των νεκρών. Μέσα στο βάραθρο που ξανοίγεται μπροστά σου, βρήκαν ένδοξο και ηρωικό θάνατο οι γυναίκες και τα παιδιά της Νάουσας, για την ελευθερία και την ανεξαρτησία του ελληνικού έθνους, στις 22 Απριλίου 1822».

Αυτό είναι το κείμενο της επιγραφής κοντά στο άγαλμα που ανεγέρθηκε το 1973 στο σημείο, από τη γλύπτρια Κατερίνα Χαλεπά, όπου παρουσιάζεται μια μάνα να κρατάει στην αγκαλιά τα δύο της παιδιά.