Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή: Ένας από τους κορυφαίους μαθηματικούς παγκοσμίως

Ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή υπήρξε ένας κορυφαίος μαθηματικούς, με το έργο του να γνωρίζει διεθνή αναγνώριση και με τον ίδιο να διαπρέπει ως καθηγητής σε πανεπιστήμια του Βελγίου και της Γερμανίας.

Ο σπουδαίος αυτός επιστήμονας γεννήθηκε στο Βερολίνο στις 13 Σεπτεμβρίου του 1873. Αρχικά σπούδασε πολιτικός μηχανικός στη Στρατιωτική Σχολή των Βρυξελλών (1891-1895). Κατά τη διάρκεια της παρουσίας του στην Κρήτη -ο θείος του ήταν γενικός διοικητής στο νησί- γνωρίστηκε με τον Ελευθέριο Βενιζέλο, ο οποίος με την ιδιότητα του Πρωθυπουργού τον προσκάλεσε να οργανώσει το νεοσύστατο πανεπιστήμιο της Σμύρνης κατά τη διάρκεια της Μικρασιατικής Εκστρατείας.

Στην Αίγυπτο ανακαλύπτει τον θαυμασμό του για τα μαθηματικά

Με αφορμή την εργασία του σε Βρετανική εταιρία το 1898, βρέθηκε στην Αίγυπτο για το φράγμα Ασουάν. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην περιοχή, αντιλαμβάνεται την επιρροή που ασκούσαν πάνω του τα μαθηματικά. Το 1900 προχωρά σε μία αιφνιδιαστική κίνηση, καθώς αποφασίζει να εγκαταλείψει το επάγγελμά του για να πάει στην Γερμανία προκειμένου να σπουδάσει μαθηματικά. Στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου παρακολούθησε για δύο χρόνια μαθήματα μαθηματικών. Το 1905 αναγορεύτηκε διδάκτορας της Φιλοσοφίας των Μαθηματικών.

Η γνωριμία του με τον Αϊνστάιν και η πρόταση του Βενιζέλου

Τα επόμενα χρόνια γνωρίστηκε με τον Άλμπερτ Αϊνστάιν, με τον οποίο διατήρησε μία άριστη επαγγελματική σχέση. Το 1913 μάλιστα έγινε καθηγητής στην έδρα της Μαθηματικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου της Γοττίγγης.

Μετά από επτά χρόνια, η αγάπη του για την Ελλάδα τον ώθησε να επιστρέψει στην πατρίδα, για να οργανώσει το Πανεπιστήμιο της Σμύρνης μετά από προτροπή και πρόσκληση του Ελευθερίου Βενιζέλου.

Στη Μικρασιατική Καταστροφή, ο Καραθεοδωρή κατόρθωσε να διασώσει τόσο τη βιβλιοθήκη του Ιονίου Πανεπιστημίου, όσο και τα εργαστηριακά όργανα, τα οποία και μετέφερε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Η στενή του σχέση με τα Πανεπιστήμια της Ελλάδας και ο θάνατός του στο Μόναχο

Το 1922 διορίστηκε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και τον επόμενο χρόνο στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Το 1924 αποφασίζει να αναλάβει θέση καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Το 1930 μετά από πρόσκληση και πάλι του Ελευθερίου Βενιζέλου, επιστρέφει στην Ελλάδα για να συνδράμει στην οργάνωση του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης. Μετά από δύο χρόνια επέστρεψε στην έδρα του στο Μόναχο.

Ο σπουδαίος αυτός επιστήμονας πέθανε στο Μόναχο το 1950, σε ηλικία 77 ετών.