Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors

Απόστολος Αρσάκης: Ένας από τους μεγαλύτερους Εθνικούς Ευεργέτες του 19ου αιώνα

Ο Απόστολος Αρσάκης γεννήθηκε στις 6 Ιανουαρίου του 1792 στο χωριό Χοταχόβα της Βόρειας Ηπείρου. Το έργο και η προσφορά του υπήρξαν θεμελιώδη για την Ελλάδα, γι’ αυτό και χαρακτηρίστηκε ως εθνικός ευεργέτης και ως ένας από τους μεγαλύτερους του 19ου αιώνα.

Από μικρή ηλικία, διδάχθηκε την ελληνική παιδεία, ενώ με την ενηλικίωσή του αποφάσισε να ταξιδέψει στη Χάλη της Σαξονίας για να σπουδάσει Ιατρική. Σε ηλικία μόλις 21 ετών, το 1813, ανακηρύσσεται χειρουργός και διδάκτορας.

Η διατριβή του «Περί του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού των ιχθύων», γραμμένη στη λατινική γλώσσα, αποτέλεσε σημαντικό έργο για τη Φυσική Ιστορία, ενώ η ενασχόλησή του με την ιχθυολογία τον κατέστησε έναν από τους πρώτους ερευνητές για την ανατομική περιγραφή του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού των ψαριών.

Όμως, η αγάπη του για τη διπλωματία τον κέρδισε και έτσι το 1822 άφησε τα ιατρικά του καθήκοντα και εντάχθηκε στη διπλωματική υπηρεσία του ηγεμόνα της Βλαχίας. Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα, η πολιτική του καριέρα πήρε την ανιούσα, με την εναλλαγή καίριων θέσεων σε επιτροπές και ανάληψη καθηκόντων τα οποία αργότερα τον οδήγησαν στον διορισμό του ως Υπουργού Εξωτερικών των Ηνωμένων Ηγεμονιών της Βλαχίας και Μολδαβίας.

Ο Απόστολος Αρσάκης καθ’ όλη τη διάρκεια της πολιτικής του πορείας, παρακολουθούσε με έντονο ενδιαφέρον τις εξελίξεις στην Ελλάδα, καθώς επιθυμούσε να συμβάλει με τον δικό του τρόπο στην Ελληνική Επανάσταση. Γι’ αυτό, έχοντας οικονομική ευχέρεια, βοήθησε στην ανέγερση ενός εκ των μεγαλοπρεπέστερων κτιρίων της εποχής, του «Αρσάκειον», στην οδό Πανεπιστημίου στην Αθήνα, το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως σχολείο έως το 1933 και από τότε μέχρι σήμερα στεγάζει δικαστικές υπηρεσίες.

Η πνευματική και οικονομική βοήθεια που προσέφερε ο Απόστολος Αρσάκης στο ελληνικό κράτος, υπήρξε καίρια όχι μόνο λόγω του ποσού που κατάφερε να διαθέσει για την οικοδόμηση του κτηρίου, αλλά κυρίως για το πάθος και την αγωνία του να συνεισφέρει εμπράκτως στην ηθική ανάπλαση των Ελλήνων σε δύσκολες περιόδους για το Έθνος.

Ο σπουδαίος αυτός Εθνικός Ευεργέτης πέθανε στις 16 Ιουλίου του 1874.