Γ.Ιβάνοφ: Ο Πολωνός αθλητής που αναφώνησε «Ζήτω η Ελλάς» κατά την εκτέλεσή του από τους Γερμανούς
Ο Γεώργιος Ιβάνοφ έχει μείνει στην ιστορία από τη μία ως ένας σπουδαίος αθλητής που έκανε μεγάλη καριέρα στην ομάδα του Ηρακλή Θεσσαλονίκης τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα και από την άλλη ως ένας άνθρωπος που θυσιάστηκε για την Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Αναδείχθηκε πρωταθλητής Ελλάδας στην ελεύθερη κολύμβηση
Γεννήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου του 1911 στη Βαρσοβία, η οποία εκείνη την περίοδο ήταν ρωσοκρατούμενη. Τη δεκαετία του ’20 η μητέρα του παντρεύεται σε δεύτερο γάμο τον Έλληνα Ιωάννη Λαμπριανίδη, με τον ίδιο να την ακολουθεί στην Ελλάδα και να εγκαθίσταται στην περιοχή της Θεσσαλονίκης.
Τα αθλητικά του προσόντα φάνηκαν από μικρή ηλικία, όταν ασχολήθηκε αρχικά με το ποδόσφαιρο, ενώ στην συνέχεια τον κέρδισε η κολύμβηση. Μεγάλη διάκριση για τον ίδιο ήταν η ανάδειξή του σε πρωταθλητή Ελλάδας στα 100 μέτρα ελευθέρας κολύμβησης.
Σπουδαία η αντιστασιακή του δράση
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου καταφεύγει στην Παλαιστίνη και εκφράζει τη θέληση να προσφέρει τις υπηρεσίες του στους Συμμάχους. Οι Άγγλοι, μάλιστα, αποφασίζουν να τον εκπαιδεύσουν βλέποντας σε αυτόν αρετές και αποφασιστικότητα.
Την 13η Οκτωβρίου του 1941 καταφθάνει στην Ελλάδα με αγγλικό υποβρύχιο. Άμεσα αναλαμβάνει δράση, οργανώνοντας δολιοφθορές κατά των γερμανικών στρατευμάτων. Αξιοσημείωτη είναι η πρόθεσή του να οργανώσει μία επιχείρηση κατά του Μουσολίνι, ο οποίος τον Ιούλιο του ’42 βρέθηκε στην Ελλάδα. Μία πρόθεση που έμεινε στα χαρτιά, καθώς η παραμονή του Μουσολίνι στην Ελλάδα διήρκησε μόνο λίγες ώρες.
Γίνεται άμεσα στόχος των Γερμανών
Η δράση του ωθεί τους Γερμανούς να τον επικηρύξουν με μεγάλα χρηματικά ποσά, καθώς παρά το γεγονός ότι τον συλλάμβαναν εκείνος κατάφερνε να τους ξεφεύγει. Το αρχικό ποσό των 500.000 δραχμών αυξήθηκε σε 500 εκατ. δραχμές. Ο Ιβάνοφ πέφτει στα χέρια των Ιταλών και καταδικάζεται σε θάνατο μαζί με άλλους Έλληνες αντιστασιακούς. Στις 4 Ιανουαρίου του 1943 οδηγήθηκε στην Καισαριανή για να εκτελεστεί. Ο Ιβάνοφ κατάφερε να διαφύγει αρχικά, η σφαίρα όμως ενός Γερμανού στρατιώτη τον τραυματίζει και τον οδηγεί ξανά στο απόσπασμα.
Λίγα δευτερόλεπτα πριν εκτελεστεί αναφωνεί «Ζήτω η Ελλάς – Ζήτω η Πολωνία». Μεταθανάτια, του απονεμήθηκε από το ελληνικό κράτος το παράσημο «Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας», ενώ το όνομά του έχει δοθεί στο Ιβανώφειο Κλειστό Γυμναστήριο, στη Θεσσαλονίκη.
