Ελλάδα: Από το Λούβρο στην Εθνική Πινακοθήκη
Ολα είναι καινούργια στη νέα Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου, και αυτή η αίσθηση του νεότευκτου ακολουθεί τον επισκέπτη στην περιήγησή του. Παρότι όμως οι συνθήκες εξακολουθούν να είναι αντίξοες λόγω της πανδημίας και το μουσείο όχι πλήρως λειτουργικό, μέσα στους τελευταίους τεσσεράμισι μήνες έχει δεχτεί 90.000 επισκέπτες, κάνοντας μια επιτυχημένη αρχή.
«Τίποτε δεν είναι παλιό, ούτε καν στα γραφεία μας», σχολίασε χαριτολογώντας η διευθύντρια της ΕΠΜΑΣ Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα, θέλοντας να υπογραμμίσει όχι μόνον τα έργα υποδομής αλλά και τον εξοπλισμό του μουσείου, που είναι επίσης άρτι αποκτηθείς.
«Του κουτιού» και το αμφιθέατρο, όπου έγινε η συνέντευξη Τύπου για την παρουσίαση της έκθεσης «Αναζητώντας την αθανασία. Η τέχνη του πορτρέτου στις συλλογές του Λούβρου». Η διοργάνωση –στην πραγματικότητα είναι συνδιοργάνωση της ΕΠΜΑΣ με το μουσείο του Λούβρου– εγκαινιάζει την εκθεσιακή δραστηριότητα της νέας Πινακοθήκης και μαζί έναν ακόμη νεόδμητο χώρο.
Πρόκειται για την αίθουσα «Αντώνιος Κομνηνός», δύο χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων, στο υπόγειο του μουσείου. Εδώ θα φιλοξενούνται οι περιοδικές εκθέσεις και θα παρουσιάζεται η μόνιμη συλλογή δυτικοευρωπαϊκής τέχνης δίπλα στις συλλογές των χαρακτικών έργων. Εδώ θα εκτεθεί επίσης ο πίνακας του Πάμπλο Πικάσο «Γυναικείο κεφάλι», που επέστρεψε πλέον στον νόμιμο κάτοχό του, την Εθνική Πινακοθήκη. Το έργο, ενταγμένο στη συλλογή των έργων τέχνης της δυτικής Ευρώπης, αναμένεται ότι θα παρουσιαστεί στο κοινό μόλις ο χώρος ανοίξει επίσημα, δηλαδή πριν από το τέλος της φετινής χρονιάς.
Συντομότερα, όμως, και συγκεκριμένα την προσεχή Δευτέρα, πρόκειται να εγκαινιασθεί η έκθεση «Αναζητώντας την αθανασία. Η τέχνη του πορτρέτου στις συλλογές του Λούβρου».
Οπως ανέφερε η κυρία Λαμπράκη-Πλάκα, η έκθεση που καλύπτει περισσότερα από 3.000 χρόνια Ιστορίας, ξεκινά από την πιο βαθιά αρχαιότητα, από τα βασίλεια της Μέσης Ανατολής και την Αίγυπτο, διατρέχει την ελληνορωμαïκή περίοδο, με τα εμβληματικά πορτρέτα του Ομήρου, του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του Ρωμαίου αυτοκράτορα Τραïανού, για να καταλήξει στα νεκρικά προσωπεία του φαγιούμ. Η επιλογή των έργων συνεχίζεται με την επικράτηση του χριστιανισμού –όταν ο ιδεαλισμός «σκεπάζει» την ατομικότητα–, για να μας οδηγήσει τελικά στην ανθρωποκεντρική Αναγέννηση.
Τέλος, διασχίζοντας το επιδεικτικό Μπαρόκ που εκφράζει τη δύναμη των μοναρχών, παρουσιάζει τους φιλοσόφους του Διαφωτισμού, αναφέρεται στη Γαλλική Επανάσταση και στον Ναπολέοντα, καταλήγοντας στις πρώτες δεκαετίες του 19ου αιώνα με χαρακτηριστικά έργα του Ενγκρ και του Ντελακρουά.
Η συνεργασία της Εθνικής Πινακοθήκης με το Λούβρο φέρνει στην Αθήνα περίπου 100 εκθέματα, «έργα εξαιρετικής ποιότητας και διεθνούς ακτινοβολίας», όπως σχολίασε ο Κομ Φαμπρ, επιμελητής του μεγάλου γαλλικού μουσείου στο τμήμα ζωγραφικής.
Παρότι η δημοσιογραφική ξενάγηση έγινε ενόσω το στήσιμο της έκθεσης βρίσκεται σε εξέλιξη, η πρώτη από τις ενότητες, ο πρόλογος της αφήγησης, είναι εντυπωσιακός και τοποθετεί τον επισκέπτη απευθείας στο θέμα: Η μάσκα, πρόδρομος του πορτρέτου –είτε ως εξιδανικευμένο προσωπείο στην αρχαία Αίγυπτο είτε ως φαγιούμ, δηλαδή νεκρικό πορτρέτο της ρωμαϊκής περιόδου–, δοξάζει τη ζωή, το ανθρώπινο πρόσωπο υπενθυμίζοντας διαρκώς τη θνητότητα, ακόμη και αν πρόκειται για ηγεμόνες-θεούς στη συνείδηση της εποχής.
Πηγή: kathimerini.gr
