9-14 Ιουλίου 1821: Η κορύφωση των διωγμών των Ελλήνων της Κύπρου

Παρά το γεγονός ότι οι Τούρκοι γνώριζαν ότι οι Έλληνες της Κύπρου την περίοδο έναρξης της Ελληνικής Επανάστασης του ’21 δεν είχαν σκοπό να εξεγερθούν, παρά την αριθμητική τους υπεροχή -80.000 Έλληνες και 40.000 οι Τούρκοι-, ο Σουλτάνος αποφάσισε για προληπτικούς λόγους να προχωρήσει σε διωγμούς και σε θανατώσεις αμάχων, τόσο στην Κύπρο, όσο και σε περιοχές της Μικράς Ασίας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Φιλική Εταιρεία είχε εξαιρέσει την Κύπρο από την Επανάσταση επειδή βρισκόταν μακριά από τις εστίες των πολεμικών επιχειρήσεων.

Στις 3 Μαϊου του 1821 αποβιβάζονται στην Κύπρο 4.000 τούρκοι στρατιώτες από τη Συρία και την Παλαιστίνη και άμεσα προχωρούν στον αφοπλισμό των Ελλήνων της περιοχής, ενώ παράλληλα συντάχθηκε και ένας κατάλογος 486 επιφανών Κυπρίων, με πρώτο στη λίστα τον Αρχιεπίσκοπο Κυπριανό, και με τον μουτεσελίμη Κιουτσούκ Μεχμέτ να ζητά από τον σουλτάνο την θανάτωσή τους.

Η Υψηλή Πύλη δίνει την συγκατάθεσή της για την σφαγή όλων των προσώπων του καταλόγου και τη δήμευση της περιουσίας τους.

Από τους 486 της λίστας, μόλις οι 16 κατόρθωσαν να διαφύγουν. Οι εξελίξεις «έτρεξαν» ακόμα πιο γρήγορα με την κυκλοφορία των επαναστατικών προκηρύξεων στην περιοχή της Λάρνακας, αλλά και με την εμφάνιση ελληνικών πλοίων δυτικά της Κερύνειας με επικεφαλής των Κωνσταντίνο Κανάρη.

Η 9Η Ιουλίου έχει μείνει στην ιστορία, καθώς ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός απαγχονίζεται στην πλατεία του διοικητηρίου της Λευκωσίας, ενώ την ίδια ημέρα καρατομήθηκαν οι Μητροπολίτες Πάφου Χρύσανθος, Κιτίου Μελέτιος και Κυρηνίας Λαυρέντιος.

Τα τραγικά γεγονότα της περιόδου μεταφέρθηκαν με τρόπο μοναδικό από τον εθνικό ποιητή της Κύπρου Βασίλη Μιχαηλίδη στο επικό ποίημα «Η 9Η Ιουλίου του 1821 εν Λευκωσία Κύπρου».