Ευγένιος Σπαθάρης, ο άνθρωπος που το όνομά του ταυτίστηκε με το Θέατρο σκιών
Ο Ευγένιος Σπαθάρης είναι ένας από τους σπουδαιότερους και δημοφιλέστερους σύγχρονους καραγκιοζοπαίκτες.
Είχε γεννηθεί στην Κηφισιά στις 2 Ιανουαρίου του 1924, δηλαδή πριν από 96 χρόνια, ενώ έφυγε από τη ζωή το 2009.
Από νεαρή ηλικία, στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής, άρχισε να δίνει παραστάσεις Καραγκιόζη, ακολουθώντας τα βήματα του πατέρα του, Σωτήρη, ο οποίος ήταν ένας εκ των ιδρυτών του Σωματείο Ελλήνων Καραγκιοζοπαικτών. Δε σταμάτησε στιγμή να βρίσκεται πίσω από την κουρτίνα και να χαρίζει απλόχερα στον κόσμο γέλιο, συγκινήσεις, αλλά και πολύτιμα ηθικά διδάγματα, σε παραστάσεις του τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό.
Από τη δεκαετία του ’50 η δραστηριότητα του Ευγένιου Σπαθάρη είχε εξαπλωθεί και στο εξωτερικό, αρχής γενομένης από το Carnegie Hall της Νέας Υόρκης, για να ακολουθήσουν ο Καναδάς και η Κούβα. Τις επόμενες δεκαετίες και μέχρι το 2004 “σύστησε” τον Καραγκιόζη στο κοινό δεκάδων πόλεων, σε χώρες όπως η Γαλλία, το Βέλγιο, η Γερμανία, η Πολωνία, η Ρωσία, η Σουηδία, η Δανία, Ολλανδία, η Αγγλία, η Ελβετία, η Ιταλία, η Ισπανία, η Κύπρος, η Αίγυπτος, το Ιράν, οι ΗΠΑ και ο Καναδάς. Στον τελευταίο του προορισμό στο εξωτερικό, που ήταν η Γαλλία το 2004, είχε προσκληθεί για να διδάξει το θέατρο Σκιών και την τεχνική του σε νέους καλλιτέχνες του εξωτερικού.
Στη διάρκεια της σπουδαίας καριέρας του Ευγένιου Σπαθάρη, το όνομά του ταυτίστηκε με εκείνο του λαϊκού ήρωα Καραγκιόζη, ενώ εισέπραξε πολλές διακρίσεις και κυρίως την τεραστια αγάπη και αποδοχή όλων των Ελλήνων. Στην ανεκτίμητη παρακαταθήκη που μας άφησε, περιλαμβάνεται και η ακόλουθη δήλωση – προτροπή: “Θα έπρεπε να φτιάξουν ένα άγαλμα του Καραγκιόζη. Όλη η Ελλάδα θεατρίστηκε μαζί του. Οι άνθρωποι με αυτόν έμαθαν να γελούν και να ονειρεύονται”!
Άλλες πτυχές του ταλέντου του Σπαθάρη
Πέρα από το Θέατρο σκιών, ο Ευγένιος Σπαθάρης είχε αξιόλογη δραστηριότητα και στον τομέα του Θεάτρου, όπου σκηνοθέτησε και σκηνογράφησε με τεράστια επιτυχία τον “Μέγα Αλέξανδρο” με το Ελληνικό Χορόδραμα (1950), επίσης τον “Μέγα Αλέξανδρο” συνεργαζόμενος με την Σοφία Βέμπο (1954), “Το ταξίδι” του Γ. Θέμελη (1965), τον “Καραγκιόζη Δικτάτορα” του Γ. Γιαννακόπουλου (1969), “Το μεγάλο μας τσίρκο” του Ι. Καμπανέλλη (1972), τον “Καραγκιόζη παρά λίγο Βεζύρη” του Σκούρτη, κ.α.
Ο Ευγένιος Σπαθάρης ασχολήθηκε ακόμη με τη διδασκαλία του Θεάτρου σκιών, ενώ εμφανίστηκε και σε κινηματογραφικές ταινίες. Αξίζει να σημειωθεί ότι δάνεισε τη φωνή του και σε μουσικές παραγωγές, ενώ ειδική μνεία πρέπει να γίνει στο ταλέντο του ως ζωγράφος. Αντλούσε τα θέματά του από τις καθημερινές εικόνες της ελληνικής παλιάς αθηναϊκής ζωής, από πολλά ιστορικά γεγονότα με επίκεντρο τους ήρωες της επανάστασης, από ελληνικά λαϊκά πορτραίτα, από δημοτικά τραγούδια, αλλά και από διάφορες άλλες σκηνές εμπνευσμένες από τον κόσμο της μυθολογίας ή του παραμυθιού. Ασχολήθηκε και με την εικονογράφηση πολλών παιδικών βιβλίων, καθώς και με τη φιλοτέχνηση ημερολογίων γνωστών μεγάλων εταιρειών. Οργάνωσε πάνω από 50 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και έλαβε μέρος σε πολλές ομαδικές και στο εξωτερικό.
Το Σπαθάρειο Μουσείο Θεάτρου Σκιών
Ο Ευγένιος Σπαθάρης έγινε αποδέκτης πολλών βραβεύσεων και τιμών, στην Ελλάδα και εξωτερικό. Η μεγαλύτερη όμως τιμής για το έργο και την προσφορά του, ήταν ίδρυση του “Σπαθάρειου Μουσείου Θεάτρου Σκιών” από τον Δήμο Αμαρουσίου, το 1995. Η μόνιμη στέγη για τον Καραγκιόζη και τους υπόλοιπους φίλους του λειτουργεί στην “καρδιά” του Μαρουσιού, γεμάτη με πανέμορφες φιγούρες και σκηνικά του ελληνικού Θεάτρου Σκιών. Ο Ευγένιος Σπαθάρης χάρισε με πολύ μεγάλη χαρά τις δημιουργίες του στην πόλη του Μαρουσιού με σκοπό να μαθαίνουν και οι νέες γενιές τι αντιπροσωπεύουν για τους Έλληνες ο Καραγκιόζης και η ιστορία του.