Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors

Συγκινητικό μήνυμα της Κατ. Σακελλαροπούλου για τα θύματα της πανδημίας

“Ας μη συμφιλιωθούμε με την απώλεια. Ας μη τη συνηθίσουμε. Ας μην ξεχάσουμε όσους έφυγαν, έστω κι αν η ανάμνησή τους εξουθενώνει την ηθική μας αντοχή”, αναφέρει σε ένα συγκινητικό μήνυμα για την πανδημία, το οποίο ανήρτησε σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κατερίνα Σακελλαροπούλου.

Δυστυχώς, στην Ελλάδα, μολονότι για σχεδόν ενάμισι μήνα εφαρμόζονται αυστηρά περιοριστικά μέτρα, ο αριθμός των θανάτων που αποδίδονται σε λοιμώξεις του κορωνοϊού εξακολουθεί να είναι υψηλός. “Μέρες τώρα μετράμε νεκρούς στα νοσοκομεία μας, μέρες τώρα περιμένουμε με αγωνία να δούμε τον αριθμό τους να μειώνεται”, σημειώνει εισαγωγικά η κ. Σακελλαροπούλου και προσθέτει: “Κι όμως, οι ειδικοί μας προειδοποιούν: θα υπάρξουν περισσότερα θύματα από τις επιπλοκές της νόσου. Θα υπάρξουν περισσότεροι νεκροί. Ήδη πλησιάζουν τις τέσσερις χιλιάδες”.

“Είναι μια πραγματικότητα που μας τραυματίζει συλλογικά, ένας απολογισμός που μας μουδιάζει ως κοινωνία”, επισημαίνει η Πρόεδρος της Δημοκρατίας και συνεχίζει: “Γιατί οι άνθρωποι που πεθαίνουν καθημερινά μόνοι στις εντατικές, χωρίς κάποιο αγαπημένο πρόσωπο να τους κρατάει το χέρι, χωρίς να έχουν τη δυνατότητα να αποχαιρετίσουν τους οικείους τους, δεν είναι «ξένοι νεκροί», απλοί αριθμοί σε μιαν αδιάφορη στατιστική. Έχουν όνομα και πρόσωπο. Είναι πατέρες, μητέρες, αδέλφια, φίλοι. Όταν τους θυμόμαστε, όταν τους μνημονεύουμε, τους ξαναφέρνουμε ανάμεσά μας. Όταν τους ονομάζουμε, δεν τους αφήνουμε να νεκρωθούν οριστικά”.

Ακολούθως η κ. Σακελλαροπούλου κάνει αναφορά στην εφημερίδα New York Times, η οποία δημοσιεύει κάθε τόσο έναν κατάλογο νεκρών, με δυο λέξεις που τους χαρακτήριζαν όσο ζούσαν. “Μια προγιαγιά, που είχε εύκολο το γέλιο. Ένας παππούς που του άρεσε το μπέικον, τραγανό και ξεροψημένο. Ένας πιανίστας της τζαζ, που τον αγάπησαν οι μαθητές του. Μια νοσηλεύτρια που ξενυχτούσε πλάι στους ασθενείς της. Ένας γιατρός, λίγο πριν από τη σύνταξη. Ένας ιερέας αφοσιωμένος στην ενορία του”.

“Εμείς, γνωρίζουμε ελάχιστους από όσους «δεν τα κατάφεραν»”, παρατηρεί η κ. Σακελλαροπούλου και παραθέτει κάποια ονόματα θυμάτων, που είδαν το φως της δημοσιότητας τους προηγούμενους μήνες: “Τον πρώτο μας νεκρό, τον εκπαιδευτικό Μανώλη Αγιομυργιαννάκη. Τον πρωτοπόρο ορειβάτη, αναρριχητή, εκπαιδευτή Μιχάλη Τσουκιά. Την 37χρονη βοηθό ακτινολόγου Ευαγγελία Γαζέπη που εργαζόταν στο Νοσοκομείο της Νάουσας. Τον 39χρονο ντι τζέι Δημήτρη Μπέλλο”. “Αλλά υπάρχουν χιλιάδες ακόμη”, σπεύδει να επισημάνει η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, υπογραμμίζοντας: “Και πλάι σ’ αυτούς οι λαβωμένες τους οικογένειες που δεν ξέρουν πώς να πενθήσουν τον «απόντα θάνατο» των αγαπημένων τους”.

“Ας μη συμφιλιωθούμε με την απώλεια”, τονίζει κλείνοντας το μήνυμά της, “ας μη τη συνηθίσουμε. Ας μην ξεχάσουμε όσους έφυγαν, έστω κι αν η ανάμνησή τους εξουθενώνει την ηθική μας αντοχή. Αθέατοι πια, αλλά ονομασμένοι, οι νεκροί μας γίνονται φιλικοί, παρηγορητικές σκιές στη δύσκολη καθημερινότητά μας”.