Πάνω από 200.000 τόνοι πλαστικών πέφτουν κάθε χρόνο στη Μεσόγειο

Μια νέα έκθεση της Διεθνούς Ένωσης Προστασίας της Φύσης (IUCN) έρχεται να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου, αναφορικά με τις συνέπειες της εκτεταμένης χρήσης πλαστικών και της αλόγιστης απόρριψή τους στο περιβάλλον.

Η έκθεση με τίτλο “Mare Plasticum: The Mediterranean” διαπιστώνει ότι σε ετήσια βάση καταλήγουν στη Μεσόγειο Θάλασσα περίπου 229.000 τόνοι πλαστικών απορριμάτων. Η ίδια έκθεση προειδοποιεί ότι αν δε ληφθούν δραστικά μέτρα για την αντιμετώπιση του φαινομένου, οι ποσότητες θα υπερδιπλασιαστούν μέχρι το 2040.

Από τις 33 χώρες, που βρίσκονται γύρω από τη Μεσόγειο Θάλασσα, η χώρα που ευθύνεται για τη μεγαλύτερη ποσότητα απορριπτόμενων πλαστικών είναι η Αίγυπτος (περίπου 74.000 τόνοι / έτος). Την τριάδα συμπληρώνουν η Ιταλία με 34.000 τόνους ανά έτος και η Τουρκία με 24.000 τόνους ανά έτος. Με βάση, όμως, την αναλογία ποσότητα ποσότητας απορριμάτων ανά κάτοικο, πρώτο κατατάσσεται το Μαυροβούνιο, όπου κάθε άτομο ευθύνεται για 8 κιλά πλαστικών ανά έτος.

Στην έκθεση της IUCN τονίζεται ότι η ρύπανση με πλαστικά απορρίμματα μπορεί να προκαλέσει μακροχρόνιες ζημιές στα χερσαία και θαλάσσια οικοσυστήματα και τη βιοποικιλότητα. “Τα θαλάσσια ζώα μπορούν να παγιδευτούν ή να καταπιούν πλαστικά απορρίμματα, και τελικά καταλήγουν να πεθαίνουν από την εξάντληση και την πείνα”, επισημαίνεται. Επιπλέον, υπενθυμίζεται ότι τα πλαστικά απόβλητα απελευθερώνουν χημικές ουσίες, οι οποίες μπορεί να είναι επιβλαβείς τόσο για τα οικοσυστήματα όσο και για την ανθρώπινη υγεία, ειδικά σε μια ημίκλειστη θάλασσα όπως είναι η Μεσόγειος.

Η έκθεση καθιστά σαφές πως τα τρέχοντα και τα προγραμματισμένα μέτρα δεν αρκούν για τη μείωση των ποσοτήτων πλαστικών που καταλήγουν στη θάλασσα και την αποτροπή των ανωτέρω επιπτώσεων. Για την αποτροπή του αρνητικού σεναρίου, που θέλει τις ετήσιες ποσότητες πλαστικών να φτάνουν στις 500.000 τόνους έως το 2040, υπογραμμίζεται ότι θα απαιτηθούν φιλόδοξες παρεμβάσεις, πέρα ​​από τις τρέχουσες δεσμεύσεις για τη μείωση της ροής πλαστικών στη θάλασσα. Συστήνεται δε προς τις κυβερνήσεις, τον ιδιωτικό τομέα, τα ερευνητικά ιδρύματα και άλλους κλάδους, αλλά και προς τους καταναλωτές, να συνεργαστούν για να επανασχεδιάσουν τις διαδικασίες και τις αλυσίδες εφοδιασμού, να επενδύσουν στην καινοτομία και να υιοθετήσουν πρότυπα βιώσιμης κατανάλωσης και βελτιωμένες πρακτικές διαχείρισης αποβλήτων.