Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors

Κική Δημουλά: Η πολυβραβευμένη Ελληνίδα ποιήτρια

Η Κική Δημουλά ήταν η κύρια εκφραστής της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς στην ποίηση της Ελλάδας, αποτελώντας μία από τις πλέον αναγνωρίσιμες ποιήτριες της χώρας, με τα ποιήματά της να αγκαλιάζονται από το αναγνωστικό κοινό για έξι και πλέον δεκαετίες.

Το πραγματικό της όνομα ήταν Βασιλική Ράδου και γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 6 Ιουνίου του 1931. Στα επαγγελματικά της για χρόνια εργάσθηκε στην Τράπεζα της Ελλάδας, ενώ ήταν και η ‘’ψυχή’’ του περιοδικού ‘’Κύκλος’’ μέσω του οποίου δημοσίευε τα κείμενά της.

Οι σπουδαίες ποιητικές συλλογές της Κικής Δημουλά

Το 1952 ήταν μία χρονιά ορόσημο για την μεγάλη ποιήτρια, καθώς κάνει την πρώτη της εμφάνιση στα γράμματα μέσα από τα ‘’Ποιήματα’’, μία ποιητική συλλογή την οποία αποκήρυξε και απέσυρε από την κυκλοφορία.

Από το 1956 προχώρησε στην έκδοση των εξής ποιητικών συλλογών: ‘’Έρεβος’’ το 1956, ‘’Ερήμην’’ το 1958, ‘’Επί τα Ίχνη’’ το 1963, ‘’Το λίγο του κόσμου’’ το 1971, ‘’Το τελευταίο σώμα μου’’ το 1981, ‘’Χαίρε Ποτέ’’ το 1988, ‘’Η εφηβεία της Λήθης’’ το 1994, ‘’Ενός λεπτού μαζί’’ το 1998, ‘’Ποιήματα’’ 1998, ‘’Ήχος απομακρύνσεων’’ το 2001, ‘’Χλόη θερμοκηπίου’’ το 2005, ‘’Συνάντηση’’ το 2007, ‘’Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως’’ το 2007 και ‘’Εύρετρα’’ το 2010.

Τα κύρια χαρακτηριστικά της ποίησής της

Μέσα από τα ποιήματά της η Κική Δημουλά εξέφρασε την αναζήτησή της για το νόημα της φθαρτής ανθρώπινης ζωής, με τα κυριότερα θέματα στο έργο της να είναι η φθορά, η απώλεια, η μοναξιά και ο χρόνος. Κύρια χαρακτηριστικά της γραφής της ήταν ο αιχμηρός στίχος, ο ειρωνικός τόνος, η ηθελημένη αφέλεια στην σύνταξη και οι επαναλήψεις. Η ποίηση της Κικής Δημουλά είχε επιδράσεις από την Καφαβική ποίηση.

Καθολική η αναγνώριση του έργου της

Δεκάδες ήταν και τα βραβεία για την μεγάλη ποιήτρια, το έργο της οποίας γνώρισε καθολική αναγνώριση και τη μεγάλη αγάπη και προσήλωση των αναγνωστών. Οι σημαντικότερες στιγμές στο μέτωπο των βραβεύσεων για την Κική Δημουλά ήταν η απονομή του Β’ Κρατικού Βραβείου Ποίησης για το ‘’Λίγο του Κόσμου’’ το 1972, το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για το ‘’Χαίρε Ποτέ’’ το 1989, το βραβείο ‘’Ουράνη’’ της Ακαδημίας Αθηνών για την ‘’Εφηβεία της Λήθης’’, ενώ το 2001 της απονεμήθηκε το Αριστείο των Γραμμάτων από την Ακαδημία Αθηνών. Το 2001 της απονεμήθηκε και ο Χρυσός Σταυρός του Τάγματος της Τιμής από τον τότε πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο. Ήταν η τρίτη γυναίκα στην ιστορία που εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, ενώ το 2009 βραβεύτηκε με το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας και την επόμενη χρονιά με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας. Τον Μάιο του 2015 αναγορεύτηκε σε επίτιμη διδάκτωρ της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Στην προσωπική της ζωή η μεγάλη ποιήτρια παντρεύτηκε το 1954 τον ποιητή Άθω Δημουλά, με τον οποίο απέκτησαν δύο παιδιά, τον Δημήτρη και την Έλση. Ο σύζυγός της εργαζόταν ως πολιτικός μηχανικός και έφυγε από την ζωή το 1986. Η Κική Δημουλά απεβίωσε στις 22 Φεβρουαρίου 2020, σε ηλικία 88 ετών.